Tajemnica zawodowa z art. 147 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

W art. 147 ustawy o obrocie instrumentami wskazano, że tajemnicę zawodową stanowi informacja zawierająca dane osobowe strony umowy lub innej czynności prawnej; treść umowy lub przedmiot czynności prawnej; dane o sytuacji majątkowej strony umowy, w tym oznaczenie rachunku papierów wartościowych, innego rachunku, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, lub rachunku pieniężnego służącego do obsługi tych rachunków, liczbę i oznaczenie instrumentów finansowych oraz wartość środków zgromadzonych na tych rachunkach. Oznacza to, że tajemnicą zawodową z art. 147 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi objęta jest informacja o zidentyfikowanej bądź możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej (kliencie domu maklerskiego) przedstawiająca:

1) treść lub przedmiot jego umowy zawartej z bankiem,

2) wskazująca (identyfikująca) prowadzone dla niej rachunki,

3) stan tych rachunków i dokonywane na nim operacje.

Ochrona danych osobowych (stanowiących zarazem tajemnicę zawodową maklera) polega między innymi na należytym ich zabezpieczeniu w taki sposób, aby osoba nieuprawniona nie mogła uzyskać do nich dostępu. Taką zaś możliwość może stwarzać np. transferowanie tych danych poza chronioną sieć informatyczną banku do systemu niespełniającego wymogów bezpieczeństwa stawianych przed instytucjami finansowymi. 

Ujawnienie informacji stanowiącej tak rozumianą tajemnicę zawodową zagrożone jest nie tylko sankcją karną z art. 179 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, z art. 51 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, ale też może rodzić cywilnoprawną odpowiedzialność banku wobec osoby, której dobra zostały naruszone. 

Wyrok SN z dnia 10 maja 2018 r., II PK 76/17

Standard: 63584 (pełna treść orzeczenia)