Odpowiednie zastosowanie przepisy rozdziału 58 k.p.k. (art. 8 ust. 3 ustawy lutowej)

Przepis art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (dalej powoływana jako ustawa lutowa) stanowi, że w postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie mają odpowiednie zastosowanie przepisy rozdziału 58 Kodeksu postępowania karnego, z wyjątkiem art. 555.

Treść powołanej regulacji, nieokreślającej, o którą wersję czasową przepisów rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego chodzi, nie pozostawia wątpliwości, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z odesłaniem zewnętrznym dynamicznym (por. § 159 i § 160 Zasad techniki prawodawczej - załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 283).

Powyższe oznacza, że odesłanie zawarte w art. 8 ust. 3 ustawy lutowej, dotyczy przepisów rozdziału 58 Kodeksu postępowania karnego w brzmieniu, jakie każdorazowo, w czasie obowiązywania ww. regulacji odsyłającej, będą one przybierać. Oznacza to, że okoliczność, iż przepisy art. 554 § 2a i 2b k.p.k. weszły w życie później niż przepis art. 8 ust. 3 ustawy lutowej, nie stoi na przeszkodzie uznaniu, że w postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie, toczącym się obecnie na podstawie tej ustawy, mają zastosowanie powołane wyżej przepisy kodeksu postępowania karnego.

Przeszkody takiej nie stanowi również okoliczność, że przepis art. 8 ust. 3 ustawy lutowej nakazuje przepisy rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego stosować odpowiednio, a nie wprost. 

Wyrok SN z dnia 17 maja 2022 r., I KA 2/22

Standard: 63443 (pełna treść orzeczenia)