Pojęcie "wspólnie uzgodnionego stanowiska” przez wszystkie zakładowe organizacje związkowe

Wykładnia językowa (gramatyczna) sformułowania „wspólnie uzgodnionego stanowiska” nie może nasuwać żadnych wątpliwości, iż chodzi w nim o takie stanowisko, które zostało wspólnie wypracowane przez wszystkie zakładowe organizacje związkowe lub co najmniej przez organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 241[25a] k.p., to znaczy takie, które powstało po wcześniejszym uzgodnieniu go przez owe organizacje związkowe.

Określenie „wspólnie” oznacza bowiem „wraz z kimś drugim, razem, łącznie z innymi”, zaś określenie „uzgadniać”, to nic innego, jak „czynić zgodnym z czymś, doprowadzać do braku rozbieżności, obopólnie wyrażać na co coś zgodę, ujednolicać, koordynować, harmonizować” (por. Słownik języka polskiego pod red. prof. dr Mieczysława Szymczaka, PWN W-wa 1989, s. 642 oraz s. 767).

Dlatego też należy uznać, iż przed wyartykułowaniem takiego „wspólnie uzgodnionego stanowiska” przedstawiciele wszystkich zakładowych organizacji związkowych albo przynamniej organizacji reprezentatywnych, np. ich przewodniczący, dokonują stosowanych ustaleń i formułują stanowisko, które następnie przedstawiają pracodawcy, przy czym użyte dla tego stanowiska określenie: „wspólnie uzgodnione” oznacza też, że jest ono tożsame co do treści, a więc jednolite.

Z kolei użycie przez ustawodawcę liczby pojedynczej w odniesieniu do „wspólnie uzgodnionego stanowiska”, w odróżnieniu od wskazanych w końcowej części tego samego przepisu „odrębnych stanowisk”, należy rozumieć w ten sposób, że jest ono przedstawione we jednym wspólnym piśmie adresowanym do pracodawcy.

Przedstawiona wyżej interpretacja art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych oparta na regułach gramatycznych zyskuje potwierdzenie również w wykładni systemowej. Zestawienie treści tego przepisu z art. 30 ust. 4 tejże ustawy, który dotyczy wszak spraw wymagających między innymi „uzgodnienia stanowiska z organizacjami związkowymi”, a taką jest bez wątpienia wprowadzenie bądź zmiana regulaminu wynagradzania (art. 77[2] § 4 k.p.), wyraźnie wskazuje bowiem na konieczność przedstawienia przez te organizacje wspólnie uzgodnionego stanowiska, które powstaje w określonym trybie, w wyniku jego ustalenia przez reprezentację związkową każdorazowo wyłanianą do tych spraw w drodze porozumienia zawartego przez organizacje związkowe.

Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2012 r., I PK 83/11

Standard: 63322 (pełna treść orzeczenia)