Regulamin wynagradzania w sprawie wysokości odpisu na fundusz świadczeń socjalnych (art. 4 u.z.f.ś.s.)
Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych Regulamin wynagradzania (art. 77[2] k.p.)
Skoro postanowienie w sprawie nietworzenia Funduszu Świadczeń Socjalnych zawiera się w regulaminie wynagradzania, to te same reguły mają zastosowanie do decyzji pracodawcy o jego nieutworzeniu; musi on dochować procedury uzgodnieniowej.
Czysto techniczne obowiązki pracodawcy, do których należy wydanie zarządzenia o włączeniu do treści regulaminu wynagradzania (np. w formie aneksu) decyzji pracodawcy o okresowym niedokonywaniu odpisów na fundusz świadczeń socjalnych, nie mają wpływu na skuteczność wejścia w życie zmian do regulaminu. Zmiany te bowiem uzyskują status źródła prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. przez podanie ich do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Inaczej rzecz ujmując, o włączeniu wprowadzanych zmian do regulaminu wynagradzania decyduje podanie do wiadomości pracownikom ich treści, a nie techniczna czynność pracodawcy w postaci wydania zarządzenia.
Przez pryzmat art. 30 ust. 4 i 5 ustawy o związkach zawodowych oraz art. 4 ustawy o ZFŚS w związku z art. 77[2] § 4 k.p. można jedynie oceniać spełnienie przez pracodawcę obowiązku współdziałania z działającymi u niego zakładowymi organizacjami związkowymi przy podjęciu decyzji o niedokonywaniu odpisów na fundusz świadczeń socjalnych
Na mocy art. 4 ustawy o ZFŚS istnieje obowiązek zawarcia w regulaminie wynagradzania postanowienia o nieutworzenia funduszu. Wprowadzenie tej treści postanowienia wymaga przeprowadzenia procedury właściwej do wprowadzania w życie regulaminu wynagradzania lub wprowadzania zmian do niego.
Zgodnie z art. 77[2] § 4 k.p., regulamin wynagradzania ustala pracodawca; jeżeli u danego pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca uzgadnia z nią regulamin wynagradzania. Gdy u pracodawcy (tak jak u pozwanego) działa więcej niż jedna zakładowa organizacja związkowa, to wówczas, zgodnie z art. 30 ust. 4 i 5 ustawy o związkach zawodowych (w brzmieniu obowiązującym w okresie, którego spór dotyczy), wszystkie zakładowe organizacje albo organizacje reprezentatywne w rozumieniu w rozumieniu art. 241[25a] k.p. powinny przedstawić pracodawcy wspólnie uzgodnione stanowisko w terminie 30 dni. Termin ten biegnie od dnia przedstawienia przez pracodawcę projektu regulaminu. Jeżeli organizacje związkowe nie przedstawią w terminie 30 dni od dnia przedstawienia im projektu regulaminu przez pracodawcę tak rozumianego wspólnie uzgodnionego stanowiska, to pracodawca sam ustala treść regulaminu po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk zakładowych organizacji związkowych (wyrok SN z 21 marca 2001 r., I PKN 320/00).
Wyrok SN z dnia 15 stycznia 2020 r., III PK 206/18
Standard: 63319 (pełna treść orzeczenia)