Ustalenie wartości mienia będącego przedmiotem przywłaszczenia
Przywłaszczenie, sprzeniewierzenie (284 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Prawidłowe ustalenie wartości przedmiotu przestępstwa ma zasadnicze znaczenie w każdej sprawie i dlatego powinno opierać się na realnych danych, stwierdzonych z uwzględnieniem wiedzy specjalnej, a nie amatorskich wyliczeniach. Zważywszy, że na skutek czynów inkryminowanych w niniejszej sprawie pokrzywdzeni utracili prawo własności, które oskarżony przeniósł na podmioty trzecie, Sąd zaś dowolnie podszedł do kwestii ich wartości, doszło w konsekwencji do wadliwego ustalenia przedmiotu środka kompensacyjnego.
Wyrok SN z dnia 6 lipca 2022 r., IV KK 173/22
Standard: 78036 (pełna treść orzeczenia)
Dla realizacji znamion art. 284 § 1 k.k. kluczowa jest wartość rynkowa rzeczy ruchomej w czasie popełnienia czynu zabronionego.
Wartość mienia będącego przedmiotem przywłaszczenia stanowi kategorię obiektywną; tym samym stosunek do niej pokrzywdzonego nie decyduje o realizacji znamion określonego typu czynu zabronionego (zob. analogicznie co do zaboru mienia wyrok SA w Katowicach z dnia 22 kwietnia 2004 r., II AKa 98/04). Po drugie konieczne jest dostrzeżenie, że wspomniana „obiektywność” odnosi się do „wartości” cudzej rzeczy ruchomej, a nie do „szkody”.
Ustawodawca przyjmując konstrukcję typu przepołowionego przywłaszczenia rzeczy ruchomej określił jako wykroczenie „przywłaszczenie sobie rzeczy ruchomej, jeżeli jej wartość nie przekracza 500 złotych (art. 119 § 1 k.w.). Stąd, a contrario, przywłaszczenie, o którym mowa w art. 284 § 1 k.k., dotyczy takich rzeczy ruchomych, których to wartość (nie szkoda) wynosi więcej niż 500 złotych.
Gdyby realizacja znamion przywłaszczenia zależałaby od faktycznej wartości, za jaką nabyto rzecz, ustawodawca odwołałby się do pojęcia „szkody” tak, jak uczynił to m.in. w art. 296 § 1 k.k., art. 296a § 4 k.k., art. 303 § 1 k.k. Warto zauważyć, że również art. 115 § 5 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. definiuje i odwołuje się do mienia znacznej wartości, a nie do szkody znacznej wartości, znacznej szkody (zob. wyrok SA w Szczecinie z dnia 16 listopada 2017 r., II AKa 87/17).
Wyrok SN z dnia 23 lutego 2022 r., II KK 439/21
Standard: 63064 (pełna treść orzeczenia)