Prowadzenie pojazdu bez wymaganych dokumentów (art. 95 k.w.)

Począwszy od 5 grudnia 2020 r. obowiązek posiadania i okazania podczas kontroli drogowej uprawnień do kierowania pojazdami odnosi się do zagranicznego prawa jazdy.

Na potrzeby art. 95 k.w. zakres obowiązków ciążących na kierującym pojazdem, których niedopełnienie skutkować może odpowiedzialnością za wykroczenie, kształtuje art. 38 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

Ustawą z dnia 14 sierpnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1517) wprowadzono zmianę art. 38 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym, który począwszy od dnia 5 grudnia 2020 r. obliguje kierującego pojazdem do tego, aby posiadał przy sobie i okazał na żądanie uprawnionego organu: dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem inny niż wydane w kraju prawo jazdy albo pozwolenie na kierowanie tramwajem, jeżeli kierujący nie posiada wydanego w kraju prawa jazdy albo pozwolenia na kierowanie tramwajem. Zmiana ta, na co trafnie wskazuje skarżący, odwołując się do motywów leżących u podstaw projektu nowelizacji, miała stanowić ułatwienie dla obywateli, a była możliwa w związku z rozszerzeniem zakresu działania systemu teleinformatycznego obejmującego centralną ewidencję kierowców. Tym samym, nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uprawnień do kierowania pojazdami nierozerwalnie jest związane z wprowadzeniem danych kierującego do centralnej ewidencji kierowców. Ponieważ dostęp do tego systemu mają organy uprawnione do przeprowadzania kontroli drogowej, zbędne jest okazywanie się stosownym blankietem prawa jazdy, uprawnieniem do kierowania tramwajami. Obowiązek ten zmaterializuje się dopiero w sytuacji, gdy kierujący pojazdem nabył uprawnienia do kierowania pojazdem poza krajem. 

Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2021 r., V KK 181/21

Standard: 61872 (pełna treść orzeczenia)

Od dnia 1 października 2018 r. brak posiadania przez prowadzącego pojazd ważnej polisy OC przestał być wykroczeniem z art. 95 k.w.

Obowiązek posiadania przy sobie przez kierującego pojazdem dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie wynikał z obowiązującego w dacie zaistnienia wykroczenia art. 38 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz. U. 2017, poz. 1260).

Ustawą z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2018, poz. 957) przepis art. 38 ust. 1 pkt 3 został skreślony. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie informacji do centralnej ewidencji pojazdów o zatrzymaniu dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) oraz informacji o jego zwrocie w sposób, o którym mowa w art. 132 ustawy zmienianej, m.in. art. 38 ustawy zmienianej stosował się w brzmieniu dotychczasowym. Stosownie do delegacji zawartej w art. 17 ust. 2 ustawy zmieniającej Minister Cyfryzacji w Komunikacie z dnia 28 czerwca 2018 r. określił termin wdrożenia wspomnianych rozwiązań technicznych na dzień 1 października 2018 r. (Dziennik Urzędowy Ministra Cyfryzacji 2018, poz. 22). 

Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2019 r., IV KK 626/18

Standard: 61873 (pełna treść orzeczenia)