Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę złożone przedstawicielowi reprezentującemu pracownika
Przepisy ogólne o rozwiązaniu umowy o pracę (art. 30 k.p.)
W konkretnych okolicznościach faktycznych (np. w przypadku nieznajomości języka, głuchoty, ślepoty lub innego stanu podmiotowego występującego po stronie adresata) może okazać się, że treść oświadczenia woli zakomunikowanego adresatowi nie będzie dla niego dostępna, co oznacza, że oświadczenie woli w ogóle nie zostało złożone.
Nie ma przeszkód, by oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę mogło zostać złożone przedstawicielowi reprezentującemu pracownika (przedstawicielowi ustawowemu lub pełnomocnikowi). Możliwość udzielenia tzw. pełnomocnictwa biernego (do odbioru oświadczeń woli) wynika z art. 109 k.c. (w związku z art. 300 k.p.).
Oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu bez wypowiedzenia stosunku pracy z powodem złożone jego pełnomocnikowi powodowało więc dla niego skutki prawne (art. 95 § 2 w związku z art. 109 k.c.). Skutek polegający na rozwiązaniu umowy o pracę nastąpił niezależnie od ewentualnych wad prawnych pełnomocnictwa (por. odpowiednio wyrok SN z dnia 9 maja 2006 r., II PK 270/05).
Oceny istnienia przyczyny usprawiedliwiającej uchybienie terminowi z art. 264 § 2 k.p. i momentu jej ustania (art. 265 § 2 k.p.) w przypadku, gdy pracownik był dotknięty zaburzeniami psychicznymi, które powodowały, że nie był w stanie kierować swym postępowaniem, należy dokonywać w odniesieniu do stanu wiedzy opiekuna prawnego ustanowionego po ubezwłasnowolnieniu pracownika.
Wyrok SN z dnia 12 lutego 2010 r., II PK 204/09
Standard: 61704 (pełna treść orzeczenia)