Różnicowanie sytuacji pracowników w zależności od posiadania przez nich dodatkowego źródła dochodu

Kryterium różnicujące odwołujące się do gorszej sytuacji pracowników nieposiadających innych źródeł dochodów po utracie pracy jest obiektywnie uzasadnione.

Modyfikacja zasad przyznawania nagrody jubileuszowej w związku restrukturyzacją pracodawcy, polegającą na transferze pracowników do nowego pracodawcy w trybie art. 23[1] k.p., nie odbiera temu świadczeniu przymiotu wynagrodzenia za pracę. Tym samym świadczenie to nie może być uznane za rekompensatę z tytułu utraty pracy, ale za wynagrodzenie (premię) o charakterze gratyfikacyjnym, lojalnościowym (za długoletnią pracę u danego pracodawcy). W rezultacie więc, w przypadku tego świadczenia kryterium różnicujące w postaci posiadania innych źródeł dochodu nie ma żadnego obiektywnego uzasadnienia.

 Wyrok SN z dnia 28 lutego 2019 r., I PK 50/18

Standard: 61483 (pełna treść orzeczenia)

Różnicowanie sytuacji pracowników w zależności od posiadania przez nich dodatkowego źródła dochodu stanowi przejaw dyskryminacji, bowiem zastosowane kryterium dyferencjacji nie ma żadnego związku z wykonywaną pracą i z tego względu nie jest ani racjonalne, ani sprawiedliwe. 

Generalnie kwestia pobierania świadczeń z tytułu ubezpieczenia emerytalnego i łączenia ich z wynagrodzeniem podlega ocenie z punktu widzenia przepisów prawa ubezpieczeń społecznych. 

W aspekcie prawa pracy sytuacja finansowa pracownika (źródła dochodów, posiadane zasoby itp.) nie ma znaczenia w kształtowaniu stosunku pracy.

Wyrok SN z dnia 29 listopada 2012 r., II PK 112/12

Standard: 61312 (pełna treść orzeczenia)