Zgodność umowy o zakazie konkurencji z istotą wykonywania zawodu lekarza

Zawarcie umowy o zakazie konkurencji nie jest sprzeczne z istotą wykonywania zawodu lekarza.

Kodeks pracy nie wyłącza żadnych grup zawodowych z zawierania umów zakazujących prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy. Nie wyłącza również takiej możliwości w stosunku do lekarzy. Nie ulega też wątpliwości, że zawód lekarza jest zawodem szczególnym, którego powołaniem jest - zgodnie z art. 2 Kodeksu Etyki Lekarskiej - ochrona życia i zdrowia ludzkiego, zapobieganie chorobom, leczenie chorych oraz niesienie ulgi w cierpieniu. Tym samym jest oczywista teza, że lekarz powinien mieć możliwość wypełniania swojego powołania. Należy jednak podkreślić, że zakaz konkurencji nie pozbawia go owej możliwości w ogóle. Oznacza jedynie prawną dopuszczalność wprowadzenia pewnych ograniczeń w stosunku do lekarza będącego pracownikiem. Ograniczenia te wynikają z faktu pozostawania w stosunku pracy i mają na celu zapobieżenie konsekwencjom prowadzenia przez pracownika takiej działalności, która naruszałaby interesy pracodawcy lub zagrażała im. Ograniczenia te nie godzą jednak w zasadę wolności wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy wyrażoną w art. 65 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji RP, oznaczającą, że każdy ma prawo decydować w sposób nieskrępowany o tym, czy będzie realizować swoje prawo do pracy oraz jaki wybierze zawód i miejsce pracy, zaś tak rozumianemu prawu odpowiada obowiązek władz publicznych powstrzymania się od jakiejkolwiek ingerencji w sferę powyższych wolności. Nie oznacza to jednak, że ów wybór może zostać zawsze zrealizowany. Już bowiem art. 65 ust. 1 Konstytucji RP w zdaniu drugim stanowi, że od wskazanej zasady istnieją wyjątki, które określa ustawa. Podobnie jest z innymi uprawnieniami, np. do wynagrodzenia, do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo, do ochrony zdrowia. W odniesieniu bowiem do tych przykładowo wymienionych praw Konstytucja również stanowi, że sposób ich realizacji oraz zakres, formy i warunki realizacji określają ustawy.

Wyrok SN z dnia 8 maja 2002 r., I PKN 221/01

Standard: 61142 (pełna treść orzeczenia)