Zobowiązanie pracownika do zachowania tajemnicy służbowej a klauzula konkurancyjności w k.p.
Zbieg zakazu konkurencji z przepisami odrębnych ustaw (art. 101[4] k.p.)
Zobowiązanie pracownika do zachowania tajemnicy służbowej, bez względu na to, czy jest ona tajemnicą służbową w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 ze zm.), może zaktualizować wobec pracownika zakaz podejmowania działalności konkurencyjnej jedynie wówczas, gdyby ograniczało go w podjęciu nowego zatrudnienia.
Cechą każdego stosunku pracy jest istnienie swoiście rozumianej lojalności, która nie wyraża się tylko w obowiązku realizacji ustawowych i umownych obowiązków, ale również w nieujawnianiu przez pracownika informacji związanych z wykonywaną pracą czy działalnością prowadzoną przez pracodawcę, przy czym nie musi się to od razu wiązać z zakazem podejmowania działalności konkurencyjnej. Możliwa jest bowiem sytuacja, w której pracownik podejmie zatrudnienie u nowego pracodawcy, będącego konkurentem dotychczasowego i wykonując swoje obowiązki nie będzie rozpowszechniał informacji (objętych tajemnicą), o których powziął wiadomość w trakcie wykonywania dotychczasowego zatrudnienia. Co więcej, zachowanie tej tajemnicy nie będzie przeszkadzać w podejmowaniu takiego zatrudnienia, jak również nie będzie ograniczać pracownika w wykonywaniu przez niego powierzonych mu obowiązków. Dlatego zobowiązanie do zachowania tajemnicy służbowej, bez względu na to, czy jest ona tajemnicą w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o ochronie informacji niejawnych, czy też taką tajemnicą nie jest, mogłoby aktualizować zakaz podejmowania działalności konkurencyjnej jedynie wówczas, gdyby ograniczało ono pracownika w podejmowaniu nowego zatrudnienia, co skądinąd występuje w praktyce niezwykle rzadko.
Wyrok SN z dnia 18 stycznia 2005 r., II PK 126/04
Standard: 60840 (pełna treść orzeczenia)