Zakaz odtwarzania informacji uzyskanych od świadka, który odmówił składania zeznań
Zakaz zastępowania wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka pismami i notatkami (art. 174 k.p.k.) Konsekwencjie, termin i forma skorzystania z prawa do odmowy zeznań lub odpowiedzi na pytanie (art. 186 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Odtworzeniem zeznań, o którym mowa w art. 186 § 1 k.p.k., jest zarówno odczytanie protokołu zeznań, jak i wysłuchanie zapisu zeznań utrwalonego za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo dźwięk i obraz, a także przesłuchanie osoby trzeciej w celu odtworzenia tego, co świadek uprzednio zeznał, a więc protokolanta, osoby przesłuchującej świadka albo innej osoby, która wysłuchała zeznań. Przewidziany w art. 186 § 1 k.p.k. zakaz dowodowy nie stoi na przeszkodzie odtwarzaniu innych wypowiedzi świadka, który skorzystał z prawa odmowy zeznań (postanowienie SN z 12 września 2012 r., II KK 247/11).
Zakaz z art. 186 § 1 k.p.k. nie wyłącza zatem przeprowadzenia innych dowodów na okoliczności, których zeznania dotyczyły. Dozwolone jest w tym kontekście odtwarzanie innych wypowiedzi świadka, niż uprzednio złożone zeznania.
Dopuszczalne jest odtwarzanie wypowiedzi osoby uprawnionej do odmowy zeznań składanych poza protokołem przesłuchania w charakterze świadka w trakcie interwencji podjętej przez funkcjonariusza Policji, która przybrała formę wypowiedzi spontanicznej ( wyrok SN z 5 lipca 2002 r., WA 9/02, postanowienie SN z 30 czerwca 2015 r., V KK 141/15, wyrok SA w Warszawie z 26 września 2022 r., II AKa 262/22).
Postanowienie SN z dnia 1 lutego 2024 r., II KK 589/23
Standard: 77694 (pełna treść orzeczenia)
Zakazem dowodowym objęta jest treść poprzedniego zeznania świadka i niedopuszczalne jest dokonywanie na jego podstawie ustaleń faktycznych, lecz nie stoi to na przeszkodzie dowodzeniu okoliczności, których dotyczyło to zeznanie, innymi środkami dowodowymi (K. Łojewski, Instytucja..., s. 105; M. Kurowski [w:] Kodeks..., t. 1, red. D. Świecki, 2013, s. 612, R. A. Stefański, S. Zabłocki Kodeks postępowania karnego. Tom II. Komentarz do art. 167-296, Warszawa 2019, art. 186).
Prawo do odmowy zeznań lub zwolnienie od zeznań eliminuje bowiem jedynie uprzednie zeznania świadka, a nie jego inne osobiste wypowiedzi o faktach, których te zeznania dotyczyły.
Zakazem dowodowym objęta jest treść poprzedniego zeznania świadka i niedopuszczalne jest dokonywanie na jego podstawie ustaleń faktycznych, lecz nie stoi to na przeszkodzie dowodzeniu okoliczności, których dotyczyło to zeznanie, innymi środkami dowodowymi (K. Łojewski, Instytucja..., s. 105; M. Kurowski [w:] Kodeks..., t. 1, red. D. Świecki, 2013, s. 612, R. A. Stefański, S. Zabłocki Kodeks postępowania karnego. Tom II. Komentarz do art. 167-296, Warszawa 2019, art. 186).
Prawo do odmowy zeznań lub zwolnienie od zeznań eliminuje jedynie uprzednie zeznania świadka, a nie jego inne osobiste wypowiedzi o faktach, których te zeznania dotyczyły.
Nie ma więc procesowych przeszkód, by dopuścić jako dowód i oprzeć się przy dokonywaniu ustaleń faktycznych na dokumentacji medycznej z hospitalizacji pokrzywdzonego, czy też zeznaniach lekarzy, skoro dopuszczenie tych źródeł nie zmierzało do odtwarzania zeznań pokrzywdzonej, ale jej relacji składanych poza procesem (wyrok SN z dnia 10 września 2013 r., III KK 84/13), wszelkich rozmowach o charakterze prywatnym osoby, która skorzystała z prawa odmowy zeznań
Wyrok SA w Warszawie z dnia 26 września 2022 r., II AKa 262/22
Standard: 77695 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 60148
Standard: 25822
Standard: 17103
Standard: 60149
Standard: 41871