Orzekanie o roszczeniach alternatywnych przysługujących z ustawy; sentencja orzeczenia

Gdy uprawnienie do dokonania wyboru przysługuje z mocy ustawy sądowi, ma on do dyspozycji wybór między dwoma roszczeniami, dokonanie zaś wyboru jednego z nich, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w sentencji wyroku, nie wymaga orzekania o oddaleniu drugiego roszczenia. Istota orzekania o roszczeniach alternatywnych polega bowiem w omawianej sytuacji na tym, że zasądzenie odszkodowania na podstawie uprawnienia przysługującego mu z mocy art. 45 § 2 KP nie wymaga oddalenia roszczenia o przywrócenie do pracy, gdyż sąd orzeka tylko o jednym roszczeniu alternatywnym.

Unormowanie kwestii wyboru przez sąd roszczenia alternatywnego, przewidziane w art. 45 § 2 KP oraz w art. 477[1] § 2 KPC, ma charakter szczególny, wynikający ze swoistości stosunków pracy, który nie pozwala na stosowanie wprost wskazanych wcześniej przepisów Kodeksu cywilnego, lecz jedynie z omówionymi wyżej modyfikacjami.

Uchwała SN z dnia 25 lutego 1999 r., III ZP 34/98

Standard: 60017 (pełna treść orzeczenia)