Ocena „korzystności” postanowienia regulaminu

Ocena „korzystności” postanowienia regulaminu wynagradzania przeprowadzana jest z perspektywy art. 18 k.p., a nie art. 241[13] § 1 i 2 k.p. Konieczne jest zatem sięgnięcie do hipotetycznych zarobków, jakie musiałby pracownik osiągnąć, podlegając postanowieniom Regulaminu wynagradzania. 

 Oceny „korzystności” nie należy dokonywać przez pryzmat ostatecznej wysokości wynagrodzenia (po zsumowaniu jego składników), ale konieczne jest skonfrontowanie odpowiadających sobie postanowień (aktualnych i uprzednich) i stwierdzenie, czy per saldo wynagrodzenie - rozumiane jako zespół uregulowań dotyczących tej kwestii - zostało ukształtowane w sposób korzystniejszy czy też mniej korzystny.

Z powyższego nie wynika zatem, że każdy przypadek mniej korzystnego ukształtowania jednego składnika wynagrodzenia (np. brak prawa do premii), nawet gdy postanowienia umowne dotyczące innego składnika (wynagrodzenia zasadniczego) są korzystniejsze, musi zawsze oznaczać naruszenie zasady wynikającej z art. 18 k.p. Stanowisko takie byłoby nieuprawnione w szczególności wtedy, gdy korzystniej ukształtowane warunki odnośnie do wynagrodzenia zasadniczego nie są uzależnione od czynników przyszłych i niepewnych, a przeciwnie - z racji wprowadzonego stałego i pewnego mechanizmu waloryzacji, którego nie przewidują postanowienia regulaminu wynagradzania – gwarantowany jest stały wzrost wynagrodzenia. Umowny nakaz waloryzacji wynagrodzenia zasadniczego jest jedną z najbardziej wymiernych korzyści dla pracownika ze względu na gwarancję utrzymania wartości wynagrodzenia na określonym poziomie (por. wyrok SN z dnia 7 maja 1998 r., I PKN 73/98).

 Wyrok SN z dnia 5 sierpnia 2020 r., I PK 130/19

Standard: 59535 (pełna treść orzeczenia)

W razie niekorzystnej dla pracowników zmiany regulaminu wynagradzania bądź wprowadzenia nowego regulaminu ma zastosowanie art. 241[13] § 2. k.p. Przepis ten stosuje także, gdy regulamin wynagradzania zastępuje układ zbiorowy, który przestał obowiązywać i w sytuacji odwrotnej, to jest w przypadku wejścia w życie układu zbiorowego w miejsce uprzednio obowiązującego regulaminu wynagradzania.

Uchwała SN z dnia 29 września 2006 r., II PZP 3/06

Standard: 61174 (pełna treść orzeczenia)