Niemożliwość przywrócenia pracownika do pracy na dotychczasowych warunkach

Jako przykłady niemożliwości przywrócenia pracownika do pracy na dotychczasowych warunkach w orzecznictwie Sądu Najwyższego podaje się między innymi:

- sytuację pozwanego pracodawcy spowodowaną siłą wyższą lub działaniem nieprzewidzianych zdarzeń przypadkowych (wyroki: z 13 maja 1998 r., I PKN 104/89; 22 września 2020 r., I PK 197/19);

- likwidację stanowiska pracy i brak środków na utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia (wyrok z dnia 14 maja 1999 r.), ale już nie samo zmniejszenie stanu zatrudnienia, jeśli redukcja etatów nie dotyczy stanowiska pracy zwolnionego pracownika (wyrok z dnia 26 marca 1998 r., I PKN 566/97);

- konieczność zatrudnienia nowych pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami, których powód nie posiada (wyrok z dnia 9 lutego 1999 r., I PKN 565/98);

stwierdzona orzeczeniem lekarskim niezdolność zwolnionego pracownika do pracy na danym stanowisku lub spowodowana stanem zdrowia niemożność wykonywania przez pracownika większości zadań na danym stanowisku (wyrok SN z 9 grudnia 1998 r., I PKN 502/98; postanowienie SN z 9 marca 2021 r., III PSK 29/21).

Postanowienie SN z dnia 19 listopada 2024 r., I PSK 58/24

Standard: 86791 (pełna treść orzeczenia)

Niemożliwość przywrócenia do pracy nie może wynikać z zatrudnienia innego pracownika, bo wówczas byłaby to zachęta dla pracodawców do określonego postępowania aby uchylić się od żądania pracownika przywrócenia do pracy w sporze z pracownikiem po wypowiedzeniu mu umowy o pracę – wyrok SN z 17 lutego 1998 r., I PKN 572/97).

Wyrok SN z dnia 14 grudnia 2022 r., II PSKP 121/21

Standard: 70338 (pełna treść orzeczenia)