Jurysdykcja w sprawach „sprawach innych niż wymienione w art. 1103[1] – art. 1103[6]”

Zadeklarowany w art. 1103[7] k.p.c. konkuruje ze schematami wskazanymi w art. 1103[1] – art. 1103[6] k.p.c. Wystąpienie tych ostatnich, uniemożliwia wdrożenie jurysdykcji krajowej według art. 1103[7] k.p.c.

Zwrot „sprawy inne niż wymienione w art. 1103[1] – art. 1103[6]” jednoznacznie wskazuje, że art. 1103[7] k.p.c. określa jurysdykcje krajową, chyba że została ona wyznaczona jednym z wymienionych przepisów.

Skoro w sprawie jurysdykcja krajowa może być wywodzona z art. 1103[7] pkt 1 lub pkt 2 k.p.c., to poddanie się jurysdykcji sądów polskich przez czynności faktyczne (wdanie się w spór co do istoty sporu i niezgłoszenie zarzutu braku jurysdykcji krajowej) jest bezprzedmiotowe. Staje się to zrozumiałe, jeśli weźmie się pod uwagę, że art. 1104 § 2 k.p.c. samoistnie kreuje jurysdykcję krajową, a skoro ona już występuje, to kreacja ta nie może nastąpić.

Wyrok SN z dnia 16 czerwca 2021 r., III PSKP 21/21

Standard: 59378 (pełna treść orzeczenia)