Naliczanie kar umownych w razie przedawnienia roszczenia głównego
Umowne modyfikacje ustawowego wzorca kary umownej (art. 353[1] k.c.)
W Kwesti wpływu przedawnienia roszczenia głównego na możliwość dalszego naliczania kar umownych za zwłokę Sąd Najwyższy w wyroku z 20 maja 2021 r., IV CSKP 58/21, stanął na stanowisku, że kara nie może być skutecznie naliczana po upływie terminu przedawnienia roszczenia głównego. To ostatnie stanowisko zostało wsparte odwołaniem się do wyroku Sądu Najwyższego z 30 sierpnia 2006 r., II CSK 90/06.
Niezależnie od tego, czy po upływie terminu przedawnienia roszczenia głównego roszczenie o zapłatę kary umownej za dalsze okresy zwłoki w ogóle nie może powstać, czy też powstaje tylko jako zobowiązanie niezaskarżalne, oznacza to, że interes dłużnika jest chroniony, gdyż w praktyce nie będzie on musiał płacić kar umownych w nieskończoność.
Uchwała SN z dnia 9 grudnia 2021 r., III CZP 16/21
Standard: 59097 (pełna treść orzeczenia)