Warunki formalne wniosku dowodowego (art. 235[1] k.p.c.)
Dowody i postępowanie dowodowe - część ogólna (art. 227 - 243 k.p.c.) Przedmiot dowodu (art. 227 k.p.c.)
Przepis art. 235[1] k.p.c. dotyczy wszystkich wniosków dowodowych składanych w postępowaniu cywilnym, także tych składanych przed sądem II instancji.
Obligatoryjnym elementem wniosku dowodowego jest sprecyzowanie przez stronę faktów, które mają zostać stwierdzone określonym dowodem. W aktualnym stanie prawnym konieczne jest wyraźne sformułowanie wniosku dowodowego nie tylko z oznaczeniem środka dowodowego, który ma zostać przeprowadzony, ale także z przytoczeniem faktów które moją w drodze niego zostać stwierdzone (jest to konieczne do wydania przez sąd postanowienia dowodowego).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 28 stycznia 2022 r., I AGa 111/21
Standard: 88961 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 227 k.p.c. przedmiotem dowodu są fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Takie brzmienie przepisu oznacza, że, formułując wniosek dowodowy, strona powinna wskazać konkretny fakt, który ma zostać wykazany za pomocą określonego środka dowodowego, gdyż w przeciwnym przypadku nie byłoby możliwe stwierdzenie znaczenia tego faktu dla toczącego się postępowania, jak też nie byłoby możliwe dokonanie oceny dopuszczalności przeprowadzenia danego dowodu. W obecnie obowiązującym stanie prawnym myśl tę wyraża wprost art. 235[1] k.p.c., zgodnie z którym we wniosku o przeprowadzenie dowodu strona jest zobowiązana m.in. wyszczególnić fakty, które mają zostać wykazane tym dowodem.
Zgodnie ze sformułowanym wnioskiem dowód z wyciągów z konta miał zostać przeprowadzony na okoliczność ustalenia stanu majątkowego pozwanego, z czego mogłyby ewentualnie wynikać dalej idące wnioski. Takie sformułowanie wniosku i jego obecne uzasadnienie oznaczają, że powódka w rzeczywistości nie tyle dążyła do wykazania konkretnych faktów stanowiących przedmiot jej twierdzeń, ale raczej do ogólnego zapoznania się z sytuacją pozwanego, aby następnie na podstawie uzyskanych informacji ewentualnie sformułować twierdzenia uzasadniające żądanie zapłaty. Nie można uznać tego za dopuszczalne, gdyż celem postępowania cywilnego jest rozstrzyganie o zasadności konkretnych roszczeń procesowych, tj. określonych żądań opartych na uzasadniających je okolicznościach faktycznych, a nie poszukiwanie przez stronę informacji o takich faktach, które ewentualnie mogłyby usprawiedliwić żądanie.
Wyrok SN z dnia 7 lipca 2021 r., III CSKP 107/21
Standard: 58935 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 72654