Zasięgnięcie opinii biegłego, czy doszło do narażenia pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo

W razie pobicia nie jest konieczne w każdym przypadku zasięgnięcie przez organ procesowy opinii biegłego lekarza na okoliczność ustalenia, czy doszło do narażenia pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, względnie nastąpienia uszczerbku na zdrowiu, a w tym drugim wypadku, czy chodzi o niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1, czy też w art. 157 § 1 k.k. Nie wykluczając, że niekiedy potrzeba uzyskania takiej opinii może zaistnieć, trzeba uznać, że uzyskana w oparcie o przeprowadzone wiarygodne dowody wiedza o charakterze i stopniu intensywności agresywnych poczynań oskarżonych co do zasady umożliwia sądowi dokonanie samodzielnej oceny zakresu narażenia pokrzywdzonego.

W jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy wskazał, iż ocena, czy doszło do wyczerpania znamion występku z art. 158 § 1 k.k. może być dokonana w oparciu o ustalenia co do poczynań oskarżonych, nawet bez przeprowadzenia badania lekarskiego pokrzywdzonego lub odebrania od niego relacji (postanowienie z dnia 28 grudnia 2001 r., V KKN 336/00).

Wyrok SN z dnia 11 lipca 2019 r., IV KK 302/18

Standard: 58853 (pełna treść orzeczenia)