Ograniczenie zabezpieczenia przez sąd na wniosek pozwanego (art. 492 § 2 k.p.c.)
Wykonalność nakazu zapłaty (art. 492 k.p.c.)
Norma art. 492 § 2 zd. 2 k.p.c., umożliwia sądowi ograniczenie zabezpieczenia wynikającego z samego tytułu jak i faktycznego zabezpieczenia dokonanego przez uprawnionego. Co prawda, sąd posiada w tym zakresie dużą swobodę, bowiem ogranicza zabezpieczenie według swojego uznania, jednak nie może czynić tego w sposób całkowicie dowolny.
Zasadnym wydaje się przyjęcie, iż rozstrzygając wniosek o ograniczenie zabezpieczenia, sąd co do zasady powinien kierować się względami, które przemawiają za zasadnością zabezpieczenia według reguł ogólnych, a które nie mogły być badane przed powstaniem tytułu zabezpieczenia, to jest istnieniem interesu prawnego w zabezpieczeniu oraz rozważeniem konfliktu interesów obu stron (art. 730 1 k.p.c.).
Stosownie do treści art. 492 § 2 zd. 2 k.p.c. sąd może ograniczać jedynie w sposób i zakres zabezpieczenia, czyli dokonywać czynności ingerujących w tytuł do prowadzenia postępowania zabezpieczającego. Nie ma natomiast kompetencji do podejmowania czynności stricte z zakresu postępowania zabezpieczającego, należących jedynie do organu egzekucyjnego, którym w odniesieniu do zajęcia praw majątkowych jest komornik. Sąd nie jest w niniejszym postępowaniu również organem egzekucyjnym nadrzędnym nad komornikiem i mogącym przez to podejmować władcze rozstrzygnięcia co do czynności komornika.
Postanowienie SA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r., I ACz 1457/14
Standard: 58554 (pełna treść orzeczenia)