Umowne rozszerzenie wspólność majątkowej małżeńskiej (art. 49 k.r.o.)

Majątek osobisty włączony umową majątkową małżeńską rozszerzającą wspólność do majątku wspólnego nie może mieć statusu nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny w rozumieniu art. 45 § 1 k.r.o, skoro należy do tej samej masy majątkowej.

Do umowy majątkowej rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską w ramach, której dochodzi do włączenia majątku osobistego małżonka do majątku wspólnego nie stosuje się w drodze analogii przepisów regulujących odwołanie darowizny (art. 898 k.c.) co wynika z treści art. 889 pkt 1 k.c., wyjątku instytucji odwołania darowizny od zasady pacta sunt servanda, którego nie należy interpretować rozszerzająco, braku podstaw do uznania by w przypadku regulacji ustrojowych stosunków majątkowych występowała „luka w prawie” uzasadniająca stosowanie analogii legis oraz możliwości poszukiwania przez małżonka dotkniętego nieetycznym postępowaniem współmałżonka ochrony w ramach szerokiej formuły art. 43 § 2 k.r.o.

Postanowienie SN z dnia 9 maja 2019 r., IV CSK 492/18

Standard: 58460 (pełna treść orzeczenia)