Obowiązek wzniesienia budynku na gruncie będącym przedmiotem użytkowania wieczystego

Wprawdzie – zgodnie z art. 1000 w związku z art. 1004 i art. 120 § 1 pr. upadł. – nabycie prawa użytkowania wieczystego w drodze egzekucji sądowej następuje bez jakichkolwiek obciążeń (zob. wyrok SN z dnia 15 czerwca 2007 r., II CSK 97/07), jednak zasada ta nie ma zastosowania do obowiązku wzniesienia budynku na gruncie będącym przedmiotem użytkowania wieczystego. Obowiązek zabudowy, przewidziany w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, określa istotę tego prawa; nie może ono zostać przeniesione na nabywcę bez tego obowiązku.

Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego jako składnika przedsiębiorstwa upadłego nie powoduje wygaśnięcia – po stronie nabywcy – obowiązku zabudowania gruntu.

Skoro pozwana nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu przeznaczonego do zabudowy mieszkaniowej z określonym terminem obowiązku zabudowy, to niewykonanie tego obowiązku może stanowić podstawę żądanie rozwiązania umowy, nawet jeśli termin jego spełnienia upłynął przed nabyciem tego prawa.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego kwestia dopuszczalności rozwiązania użytkowania wieczystego przysługującego osobom, które nie nabyły gruntu w użytkowanie wieczyste na podstawie pierwotnej umowy, nie budzi wątpliwości (zob. wyrok SN z dnia 11 marca 2011 r., II CSK 428/10).

Wyrok SN z dnia 18 czerwca 2014 r., V CSK 425/13

Standard: 58318 (pełna treść orzeczenia)