Zezwolenie sądu na zawarcie umowy użyczenia przez opiekuna prawnego

Przyjęcie do wspólnego zamieszkiwania członków najbliższej rodziny stanowi użyczenie.

Zgodnie z art. 156 kro w zw. z art. 175 kro opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku podopiecznego, jednakże w sferze majątkowej potrzeba uzyskania takiego zezwolenia dotyczy jedynie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu – art. 101 § 3 kro w zw. z art. 175 kro. Zawarcie umowy użyczenia, czyli umowy nieodpłatnej, z korzyścią dla podopiecznego, nie jest przekroczeniem zwykłego zarządu, zatem zezwolenia nie wymaga.

Zgodnie z art. 159 § 1 pkt 2 kro opiekun nie może reprezentować podopiecznego przy czynnościach prawnych między nim a opiekunem albo jego małżonkiem zstępnymi, wstępnymi lub rodzeństwem, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz podopiecznego. Udostępnienie powodowi mieszkania należącego do opiekuna jako nieodpłatne i dokonane na korzyść powoda nie wymagało zezwolenia sądu opiekuńczego i mogło zostać swobodnie dokonane przez jego matkę. To samo dotyczy kontynuowania lub nawiązania kolejnego stosunku użyczenia przez I. R. działającą w imieniu i na rzecz P. R. po dokonaniu darowizny na rzecz R. M.. Umowa użyczenia może przy tym zostać dokonana poprzez czynności dorozumiane.

Wyrok SO we Wrocławiu  z dnia 22 stycznia 2021 r., XII C 388/20

Standard: 58168 (pełna treść orzeczenia)