Orzeczenie o kosztach postępowania w razie przekazania sprawy na podstawie art. 477[14a] k.p.c.

Z art. 108 § 1 k.p.c. wynika, że sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, co w przypadku wydania wyroku sądu drugiej instancji uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i poprzedzającą go decyzję organu rentowego oraz przekazania sprawy do ponownego rozpoznania bezpośrednio organowi rentowego (art. 477[14a] k.p.c.) oznacza potrzebę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w każdym wydanym wcześniej orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji. Wprawdzie w opisanej sytuacji istnieją podstawy i uzasadnienie do wydania nowej decyzji przez organ rentowy, tyle że może być ona przedmiotem już nowego odwołania, a zatem nowej sprawy sądowej, jeżeli „ponowna” decyzja zostanie wydana i zaskarżona.

W przypadku wydania wyroku na podstawie art. 477[14a] k.p.c. z przyczyn zależnych lub zawinionych przez organ rentowy nieuzasadnione co do zasady jest orzekanie kosztach postępowania na podstawie art. 102 k.p.c., co nie wyklucza odstąpienia od obciążania organu rentowego kosztami „ponownego” postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym z uwagi na ignorowanie przez wnoszącego zażalenie współdziałania z organem rentowym w wyjaśnieniu okoliczności istotnych do wydania nowej decyzji składkowej.

Postanowienie SN z dnia 11 maja 2011 r., I UZ 3/11

Standard: 57522 (pełna treść orzeczenia)