Dwuinstancyjność postępowania w sprawach odwołania od decyzji organu rentowego w indywidualnych sprawach

Odwołanie od decyzji organu rentowego w zakresie indywidualnych spraw z ubezpieczenia społecznego, o jakich mowa w art. 476 § 2 i 3 KPC, wszczyna sprawę cywilną z zakresu ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 1 KPC, co wyłącza zasadę dwuinstancyjności postępowania administracyjnego przed organami rentowymi w rozumieniu art. 15 KPA, zważywszy że organem odwoławczym właściwym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych określonym w odrębnych przepisach (art. 180 zdanie pierwsze KPA) jest sąd okręgowy, z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość sądów rejonowych (art. 477[8] § 2 KPC).

Oznacza to, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o dwuinstancyjnym postępowaniu administracyjnym, skoro przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych ustalają w tym zakresie odmienne zasady postępowania w tych sprawach (art. 180 § 1 KPA), które są zawarte w przepisach ustawy z 13 października 1998 r. oraz w Kodeksie postępowania cywilnego.

Odwołanie od decyzji organu rentowego wnosi się do tego organu, który przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu z zachowaniem przepisów odrębnych. Jedynie w razie gdy Zakład Ubezpieczeń Społecznych uzna odwołanie za słuszne, to zmienia lub uchyla zaskarżoną decyzję w terminie 14 dni od wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu (art. 83 ust. 6 ustawy z 13 października 1998 r. i art. 4779 § 2 zdanie drugie KPC).

Postanowienie SN z dnia 25 lutego 2003 r., III KKO 16/02

Standard: 57257 (pełna treść orzeczenia)