Właściwość rzeczowa w sprawie o sprostowanie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

W sprawie o sprostowanie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu droga sądowa jest dopuszczalna. Do rozpoznania takiej sprawy właściwy rzeczowo jest sąd rejonowy - sąd pracy.

Zgodnie z art. 476 § 2 k.p.c., przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących między innymi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego, emerytur i rent oraz innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, kolejowych jednostek organizacyjnych, wojskowych organów emerytalnych oraz organów emerytalnych resortu spraw wewnętrznych i sprawiedliwości. Sprawy te mają charakter spraw cywilnych, w których tryb postępowania reguluje Kodeks postępowania cywilnego (art. 1 k.p.c.).

Nie ma takiego charakteru sprawa, której przedmiotem jest zobowiązanie pracodawcy do wydania określonego zaświadczenia, w tym wypadku zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu uzyskiwanym w toku zatrudnienia, czy też sprawa o sprostowanie wydanego zaświadczenia, a także o ustalenie treści takiego zaświadczenia. Sprawa taka mieści się w definicji sprawy z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 k.p.c.), dotyczy bowiem roszczenia związanego ze stosunkiem pracy. Niewątpliwie -w świetle powyższych uwag - pracodawca jest zobowiązany do wydania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości, a więc gdy odmawia sporządzenia takich dokumentów, popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracownika, może to nadto uzasadniać jego odpowiedzialność odszkodowawczą.

Z faktu, że pracodawca został zobowiązany do współdziałania z pracownikiem przy ubieganiu się przez niego o świadczenia z ubezpieczenia społecznego wynika także obowiązek wydania zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości. W sytuacji, gdy pracodawca uchybia temu obowiązkowi, pracownikowi służy roszczenie o wydanie takiego dokumentu, a sprawa taka jako związana ze stosunkiem pracy - proceduralnie - byłaby sprawą cywilną (art. 1 k.p.c.). Nie może więc budzić wątpliwości dopuszczalność drogi sądowej do dochodzenia takich roszczeń.

Uchwała SN z dnia 17 lutego 2005 r., II PZP 1/05

Standard: 57120 (pełna treść orzeczenia)