Pojęcie "zagrożenia małżeństwa" o jakim mowa w art. 12 k.r.o.
Zakaz zawierania małżeństwa przez osoby chore psychicznie albo z niedorozwojem umysłowym (art. 12 k.r.o. i art. 561 § 2 k.p.c.)
Udzielenie zezwolenia przez sąd uzależnione jest od oceny in casu wpływu dysfunkcji wnioskodawcy na możliwość wywiązywania się z roli małżonka i przyszłego rodzica. Sąd ocenia bowiem, czy stan zdrowia i umysłu wnioskodawcy "nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa" (art. 12 § 1 zdanie drugie k.r.o.).
W doktrynie przyjmuje się, że o zagrożeniu małżeństwa jako takiego można mówić, jeżeli dysfunkcje psychiczne lub rozwojowe wnioskodawcy "wyłączają spełnianie przez małżonków ról i funkcji charakteryzujących przeciętne społecznie małżeństwa, a w szczególności wyłączają powstanie trwałej więzi duchowej, fizycznej lub gospodarczej". Brak zagrożenia małżeństwa występuje wówczas, gdy mimo "choroby psychicznej" lub "niedorozwoju umysłowego" małżonkowie będą spełniali swoje obowiązki i zadania w sposób nieodbiegający od przeciętnego małżeństwa i możliwe jest powstanie między nimi trwałej więzi.
Wyrok TK z dnia 22 listopada 2016 r., K 13/15
Standard: 56984 (pełna treść orzeczenia)