Zasada pisemności procesu cywilnego (art. 125 § 1 k.p.c.)

Zgodnie z zasadą pisemności procesu cywilnego, czynności procesowe stron podejmowane są w formie pisemnej (art. 125 § 1 k.p.c.), chyba że Kodeks postępowania cywilnego wyraźnie pozwala na ich podjęcie w innej formie, a w szczególności ustnie na posiedzeniu sądu. Takie wyjątki zostały ustanowione między innymi w art. 505[8] k.p.c., który przewiduje możliwość zgłoszenia przez stronę wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku również do protokołu bezpośrednio po jego ogłoszeniu oraz w art. 466 k.p.c., zgodnie z którym pracownik lub ubezpieczony działający bez adwokata lub radcy prawnego może zgłosić w sądzie właściwym ustnie do protokołu powództwo oraz treść środków odwoławczych i innych pism procesowych. 

Postanowienie SN z dnia 1 czerwca 2012 r., II UZ 18/12

Standard: 56975 (pełna treść orzeczenia)

Stosownie do art. 125 § 1 k.p.c. pisma procesowe obejmują wnioski i oświadczenia stron składane poza rozprawą. Przepis ten konstruuje ogólną zasadę obowiązującą w postępowaniu cywilnym, z której wynika, że czynności procesowe poza rozprawą dokonywane są w formie pism procesowych.

Postanowienie SN z dnia 1 czerwca 2012 r., II UZ 20/12

Standard: 56977 (pełna treść orzeczenia)