Właściwość sądów administracyjnych mimo braku wyraźnego wskazania, iż określone sprawy administracyjne są rozstrzygane w drodze decyzji administracyjnej

Wkroczenie w tę sferę kompetencji przez sądy powszechne może być kwalifikowane jako działanie wbrew zasadzie ustalonej w art. 7 Konstytucji RP, nawet jeśli miałoby na celu ocenę przesłanek odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną wykonywaniem władzy publicznej, stosownie do art. 77 ust. 1 Konstytucji RP. 

Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2015 r., III CSK 132/14

Standard: 65755 (pełna treść orzeczenia)

Brak w ustawie wyraźnego wskazania, iż określone indywidualne sprawy administracyjne są rozstrzygane w drodze decyzji administracyjnej, nie przesądza o tym, że sprawa nie należy do kategorii spraw administracyjnych załatwianych w drodze decyzji administracyjnej w postępowaniu unormowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. 

Powyższy pogląd wyrażony został, między innymi, w uchwale (7) SN z dnia 18 listopada 2009 r., II PZP 7/09, a także w uzasadnieniach: uchwały (7) NSA z dnia 12 października 1998 r., oraz uchwały (5) NSA z dnia 15 listopada 1999 r., OPK 24/99), według których przepisy prawa materialnego przewidują formę załatwienia danej sprawy administracyjnej nie tylko w sposób bezpośredni, przez wyraźne wskazanie, iż w sprawie wydawana jest decyzja administracyjna albo że do rozpoznania sprawy stosuje się Kodeks postępowania administracyjnego, ale także w sposób pośredni, na przykład przez wyrażoną w formie czasownikowej kompetencję organu administracji do rozstrzygania sprawy (na przykład „zezwala", „przydziela", „potwierdza", „wyraża zgodę"). 

Gdy ustawodawca nie określi wyraźnie, w jakiej formie prawnej sprawa powinna być załatwiona, rozstrzygające znaczenie ma charakter sprawy oraz treść przepisów będących podstawą działania organu administracji, do którego właściwości należy załatwienie sprawy. Jeżeli z tych przepisów wynika, że wymagane jest jednostronne rozstrzygnięcie organu administracji i o wiążących konsekwencjach obowiązującej normy prawa administracyjnego dla indywidualnie określonego podmiotu i konkretnego stosunku administracyjnoprawnego, to oznacza to, że sprawa wymaga rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej.

Brak wyraźnego określenia prawnej formy załatwienia sprawy dotyczącej zmiany w stosunku służbowym funkcjonariusza celnego polegającej na mianowaniu na stopień służbowy w danym korpusie nie przesądza więc o tym, że sprawa ta nie podlega załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej.

Uchwała SN z dnia 8 czerwca 2010 r., II PZP 5/10

Standard: 56850 (pełna treść orzeczenia)