Komornik jako pracodawca

Komornikowi, w świetle art. 3 K.p. przysługuje przymiot pracodawcy - osoby fizycznej zatrudniającej pracowników w kancelarii komorniczej w związku z prowadzoną osobiście szczególną działalnością zawodową. W konsekwencji, na takim komorniku jako pracodawcy ciążyć może obowiązek wpłat na rzecz PFRON na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o rehabilitacji.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2016 r., III SA/Wa 2694/15

Standard: 56831 (pełna treść orzeczenia)

Kancelaria komornicza stanowi jednostkę organizacyjną pracodawcy – w ujęciu osobowym, materialnym i organizacyjno -technicznym, w ramach której i za pomocą której pracodawca realizuje swoje zadania (zakład pracy w ujęciu przedmiotowym). Zatrudnionych w kancelarii pracowników łączy umowa o pracę z komornikiem i jest on dla tych pracowników pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p.

Zastępca odwołanego komornika jest samodzielnym pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p. Generalnie jego uprawnienia w zakresie stosunków pracy nie wynikają z przepisów ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, ale z przepisów Kodeksu pracy. Jako pracodawca jest wyposażony w kompetencje wynikające z tego aktu prawnego.

Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2010 r., II PK 298/09

Standard: 59734 (pełna treść orzeczenia)