Powaga rzeczy osądzonej od nakazu zapłaty (art. 353[2] k.p.c.)
Powaga rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.; art. 199 § 1 pkt 2 i art. 379 pkt 3 k.p.c.) Odpowiednie stosowanie przepisów o wyrokach do nakazów zapłaty (art. 353[2] k.p.c.)
Stosownie do art. 353[2] k.p.c. powaga rzeczy osądzonej dotyczy również nakazów zapłaty. Istnienie podstawy nieważności odnoszone jest do wyroku (nakazu zapłaty) wydanego w innej, odrębnie prowadzonej sprawie.
Nie ma podstaw do przyjęcia, że do takiej sytuacji może dojść w ramach jednej sprawy, w której wydany został, zaskarżony sprzeciwem, nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Kontynuowanie postępowania dotyczy jednego powództwa i związane jest z utratą mocy przez nakaz zapłaty, skoro nie doszło do odrzucenia sprzeciwu. Strony nie są pozbawione możliwości kontroli skuteczności wniesienia tego środka zaskarżenia. Powód ma prawo zgłoszenia żądania o odrzucenie sprzeciwu, a pozwany do zaskarżenia wydanego w tym przedmiocie postanowienia.
Postanowienie SN z dnia 7 października 2010 r., I CZ 63/10
Standard: 56605 (pełna treść orzeczenia)