Wniesienie skargi kasacyjnej do sądu niewłaściwego a zachowanie terminu (art. 398[5] § 1 k.p.c.)
Termin złożenia skargi kasacyjnej i właściwość sądu do jej wniesienia (art. 398[5] k.p.c.) Wniesienie środka zaskarżenia do sądu niewłaściwego
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z art. 398[5] § 1 k.p.c. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej. Datą wniesienia skargi kasacyjnej jest - wbrew odmiennym zapatrywaniom skarżących - data, w której skarga została złożona w sądzie właściwym (zob. postanowienie SN z dnia 24 stycznia 1997 r., II UZ 20/96).
Kwestia dopuszczalności odpowiedniego stosowania art. 369 § 3 k.p.c. do wnoszenia skargi kasacyjnej była już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego (por. postanowienia SN z dnia 4 września 2014 r., II CZ 51/14, z dnia 20 lutego 2014 r., I CZ 6/14 z dnia 20 marca 2014 r., II CZ 107/13, z dnia 4 września 2014 r., II CZ 51/14, z dnia 10 października 2013 r., III CZ 43/13).
W postanowieniach tych Sąd Najwyższy podkreślił, że art. 398[21] k.p.c. pozwala na odpowiednie stosowanie przepisów o apelacji do postępowania przed Sądem Najwyższym tylko wtedy, gdy nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed tym Sądem. Tymczasem szczególny przepis art. 398[5] § 1 k.p.c. jednoznacznie wskazuje sąd oraz termin, do którego wnosi się skargę kasacyjną. Istnienie tego szczególnego przepisu wyłącza dopuszczalność odpowiedniego zastosowania art. 369 § 3 k.p.c. w postępowaniu kasacyjnym. Przepis ten nie określa bowiem ogólnego sposobu postępowania w wypadku wniesienia środka zaskarżenia do niewłaściwego sądu, lecz jego szczególny wypadek w postaci wniesienia apelacji bezpośrednio do sądu drugiej instancji.
Postanowienie SN z dnia 24 listopada 2016 r., II CZ 118/16
Standard: 56516 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 398[5] § 1 skarga kasacyjna powinna zostać wniesiona do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia stronie tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W niniejszej sprawie skarga kasacyjna została wniesiona bezpośrednio do Sądu Najwyższego, a więc do sądu niewłaściwego.
Wniesienie skargi do sądu niewłaściwego nastąpiło co prawda z zachowaniem terminu określonego w art. 398[5] § 1, jednak w czasie uniemożliwiającym niezwłoczne przekazanie skargi do sądu właściwego z zachowaniem tegoż dwumiesięcznego terminu. Zawarte w art. 398[21] odesłanie do przepisów regulujących postępowanie apelacyjne nie uzasadnia zastosowania art. 369 § 3 k.p.c. Norma ta nie określa ogólnego sposobu postępowania w przypadku wniesienia środka zaskarżenia do niewłaściwego sądu, lecz jedynie szczególny jego przypadek w postaci wniesienia apelacji bezpośrednio do sądu ll instancji. Zgodnie z zasadą, iż wyjątki w prawie nie powinny być interpretowane rozszerzająco, przepis ten nie odnosi się do innych niż apelacja przypadków wniesienia środków zaskarżenia do sądu niewłaściwego.
Z powyższych względów należy zastosować ogólną regułę odnoszącą się do wnoszenia środków zaskarżenia do sądu niewłaściwego, zgodnie z którą w przypadku wniesienia środka odwoławczego do niewłaściwego sądu i przekazania go następnie właściwemu sądowi, dla oceny zachowania terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia miarodajna jest data nadania go przez sąd niewłaściwy do sądu właściwego, a nie data nadania pod adres sądu niewłaściwego (postanowienie SN z dnia 15 listopada 2000 r., IV CKN 1420/00, postanowienie SN z dnia 17 lipca 1997 r., III CZ 35/97).
Postanowienie SN z dnia 20 marca 2014 r., II CZ 107/13
Standard: 56513 (pełna treść orzeczenia)