Zastosowanie art. 380 k.p.c. w sprawie ze skargi o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem
Rozpoznanie postanowień sądu I instancji, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia (art. 380 k.p.c.) Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu I i II instancji (art. 424[1] k.p.c.) Odpowiednie stosowanie przepisów o skardze kasacyjnej (art. 424[12] k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie przysługuje zażalenie. Judykatura przyjmuje jednak zgodnie, że jeżeli sąd nie uwzględnił wniosku o zwolnienie od uiszczenia kosztów sądowych, a nieopłacenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem stało się przyczyną jej odrzucenia, to w ramach postępowania wywołanego zażaleniem strony na odrzucenie skargi Sąd Najwyższy kontroluje także, na wniosek strony zgłoszony w zażaleniu na podstawie art. 380 k.p.c., postanowienie sądu drugiej instancji odmawiające zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienie SN z dnia 25 lipca 2013r., II CZ 52/13, postanowienie SN z dnia 15 czerwca 2011 r., V CZ 25/11).
Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2021 r., IV CZ 85/20
Standard: 56509 (pełna treść orzeczenia)
Sąd Najwyższy, na wniosek żalącego, rozpoznaje również te postanowienia sądu drugiej instancji, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia, a miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.
Przy rozpoznawaniu zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające nieopłaconą skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, na wniosek żalącego, rozpoznaniu podlega zatem także postanowienie oddalające wniosek o zwolnienie od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi (art. 380 w związku z art. 424[12], art. 398[21] i art. 394[1] § 3 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 25 lipca 2013 r., II CZ 52/13
Standard: 56511 (pełna treść orzeczenia)