Forma rozstrzygnięć podejmowanych przez SN na posiedzeniu niejawnym (art. 398[11] § 1 k.p.c.)

Rozpoznając kasację od wyroku na posiedzeniu niejawnym (art. 393[8] § 2 k.p.c.), Sąd Najwyższy orzeka w formie wyroku.

Rozpoznając na posiedzeniu niejawnym kasacje od orzeczeń formalnych Sąd Najwyższy wydaje postanowienie (art. 316 § 1 i art. 354 k.p.c.).

O rodzaju posiedzenia sądowego (jawnego bądź niejawnego) właściwego dla rozpoznania sprawy rozstrzyga art. 148 k.p.c., przewidując możliwość rozpoznania sprawy procesowej na posiedzeniu niejawnym z mocy przepisu szczególnego. Takim przepisem jest m.in. art. 393[8] § 2 k.p.c.

Przewidziane ustawowo rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym oznacza, że nie mają tu zastosowania przepisy dotyczące rozprawy, m.in. o jawnym ogłoszeniu wyroku. 

Przy kasacyjnej kontroli orzeczeń merytorycznych na posiedzeniu niejawnym, a więc w sytuacji, w której zaskarżonym orzeczeniem jest wyrok. Forma wyroku jest wówczas właściwa także dla orzeczenia kasacyjnego, ponieważ wyrokiem rozstrzyga się w procesie żądania merytoryczne (co do istoty sprawy) we wszystkich instancjach (art. 316 § 1 w związku z art. 354 k.p.c.). W tej mierze przepisy postępowania nie przewidują odstępstw. 

Wyrok SN z dnia 18 października 2002 r., V CKN 1867/00

Standard: 56465 (pełna treść orzeczenia)