Ustalenie wysokości renty z zastosowaniem art. 322 k.p.c; swoboda uznania sądu

Ustawodawca przyznał sądowi margines swobodnego uznania w ustalaniu wysokości „odpowiedniej renty”, a poprzez odwołanie się do kryterium odpowiedniości dopuścił możliwość odstępstwa od reguły ścisłej kompensacji szkody. 

W przypadku obliczania renty uzupełniającej sąd nie jest zatem zobowiązany do drobiazgowej dokładności (wymaganej w przypadkach realizacji pełnej kompensacji szkody), lecz powinien kierować się wskazaniami z art. 322 k.p.c. (zob. wyrok SN z 3 października 2019 r., I CSK 296/18). 

Wyrok SN z dnia 10 listopada 2022 r., II CSKP 660/22

Standard: 67030 (pełna treść orzeczenia)

Przy obliczaniu renty z tytułu zwiększonych potrzeb, sąd nie jest obowiązany do zachowania drobiazgowej dokładności, jeśli nie jest to możliwe, i powinien mieć na uwadze także art. 322 k.p.c. (por. wyrok z dnia 12 grudnia 1956 r., 2 CR 459/56).

Wyrok SN z dnia 31 marca 2020 r., II CSK 124/19

Standard: 56052 (pełna treść orzeczenia)