Odpowiednie zastosowanie art. 306 k.p.c. badań kodu genetycznego DNA
Przeprowadzenie dowodu innymi środkami dowodowymi (art. 309 k.p.c.) Pobranie i badanie materiału genetycznego, krwi; odmowa poddaniu się pobraniu i badaniom (art. 306 k.p.c.)
Ocena dobra dziecka przy rozważaniu skutków braku zgody matki dziecka na przeprowadzenie badań DNA musi uwzględniać wszystkie istotne okoliczności konkretnej sprawy i nie może pomijać znaczenia prawidłowego ustalenia biologicznego pochodzenia dziecka.
Wyrok SN z dnia 30 września 2015 r., I CSK 801/14
Standard: 56676 (pełna treść orzeczenia)
Charakter badań kodu genetycznego, dokonywanych na potrzeby postępowania cywilnego, uzasadnia odpowiednie zastosowanie art. 306 k.p.c. przy określaniu trybu pozyskiwania materiału do takich badań, także gdy nie jest nim krew.
Art. 309 k.p.c. nakazuje określać sposób przeprowadzenia dowodu innymi środkami dowodowymi niż wymienione w artykułach poprzedzających zgodnie z ich charakterem, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o dowodach. Charakter badań kodu genetycznego, dokonywanych na potrzeby postępowania cywilnego, uzasadnia odpowiednie zastosowanie art. 306 k.p.c. przy określaniu trybu pozyskiwania materiału do takich badań.
Obecnie badania genetyczne stały się standardowym środkiem dowodowym, a dokonanie tego rodzaju badań może nastąpić nie tylko na podstawie badania krwi, lecz także innych tkanek czy wydzielin. Nie oznacza to jednak, że zmienił się przez to ściśle osobisty charakter ustalanych cech. Należą one do informacji objętych ochroną z art. 51 Konstytucji. Nie sposób więc przyjąć, aby do pobrania jakiegokolwiek materiału indywidualizującego genotyp mogło dojść bez zgody osoby, której badanie takie dotyczy, tylko dlatego, że pobranie próbek materiału jest mniej inwazyjne, niż w wypadku pobrania krwi.
Wyrok SN z dnia 22 lutego 2008 r., V CSK 432/07
Standard: 55849 (pełna treść orzeczenia)