Niedopuszczalność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia NSA

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego jest niedopuszczalna.

Zamieszczenie przepisów regulujących skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w kodeksie postępowania cywilnego powoduje, że mają one zastosowanie jedynie do spraw cywilnych, które rozpoznawane są zgodnie z przepisami kodeksu, a więc do spraw ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz innych spraw, do których przepisy tego kodeksu stosuje się z mocy ustaw szczególnych (art. 1 k.p.c.). Do rozpoznawania spraw cywilnych powołane są sądy powszechne, jeżeli sprawy te nie należą do właściwości sądów szczególnych, oraz Sąd Najwyższy (art. 2 § 1 k.p.c.).

Nie można podzielić poglądu, że za dopuszczalnością skargi przemawia art. 417[1] § 2 k.c., który nie wyłącza możliwości dochodzenia naprawienia szkody orzeczeniem wydanym przez sąd administracyjny. Przepis ten jest podstawą materialnoprawną roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej wydaniem orzeczenia, również sądu administracyjnego. Nie reguluje natomiast "właściwego postępowania" w przedmiocie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji.

Postanowienie SN z dnia 26 października 2006 r., I CNP 55/06

Standard: 54681 (pełna treść orzeczenia)