Sprawa o naruszenie posiadania jako „sprawą o prawa majątkowe” w rozumieniu art. 368 § 2 k.p.c.
Postępowanie w sprawach o naruszenie posiadania (art. 478 – 479 k.p.c. i art. 817 k.p.c.)
O tym, czy sprawa o naruszenie posiadania jest „sprawą o prawa majątkowe” w rozumieniu art. 368 § 2 k.p.c., rozstrzyga art. 17 pkt 4 k.p.c., który, rozgraniczając właściwość rzeczową sądów okręgowych i sądów rejonowych w sprawach o prawa majątkowe według kryterium wartości przedmiotu sporu, wyraźnie stanowi, że sprawy o naruszenie posiadania należą do właściwości sądów rejonowych bez względu na wartość przedmiotu sporu. Sprawa o naruszenie posiadania jest zatem „sprawą o prawa majątkowe”.
Pojęcie „spraw o prawa majątkowe” w rozumieniu art. 368 § 2 k.p.c. obejmuje także sprawy o naruszenie posiadania. Bez znaczenia dla takiej wykładni jest teoretyczny spór o naturę prawną posiadania, a więc o to, czy jest tylko stan faktyczny, czy też jakaś postać prawa podmiotowego.
Zamieszczenie w art. 368 § 2 k.p.c. zwrotu „prawa majątkowe” nie przesądza, że sprawą o prawa majątkowe jest tylko taka sprawa, która dotyczy prawa majątkowego w ścisłym znaczeniu przyjmowanym w prawie cywilnym materialnym, chodzi tu bowiem o sprawę mającą za przedmiot żądanie o charakterze majątkowym, co z reguły obejmuje prawa majątkowe.
Nie budzi wątpliwości, że sprawa o naruszenie posiadania ma charakter sprawy, w której chodzi o ochronę interesów majątkowych, a więc sprawy, w której przedmiotem jest żądanie o charakterze majątkowym.
Wynika z tego, że art. 368 § 2 k.p.c. w zakresie, w którym ustanawia przesłankę formalną apelacji w sprawach o prawa majątkowe w postaci wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia, ma na względzie także sprawy o naruszenie posiadania.
Nieuzupełnienie przez stronę braku formalnego apelacji, polegającego na niewskazaniu wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawie o naruszenie posiadania, nie uzasadnia odrzucenia apelacji.
Uchwała SN z dnia 27 marca 2008 r., III CZP 7/08
Standard: 54278 (pełna treść orzeczenia)