Wpływ zrzeczenia się roszczenia na zawarcie umowy przyrzeczonej na roszczenie odszkodowawcze

Zrzeczenie się roszczenia o zawarcie umowy przyrzeczonej nie pozbawia możliwości dochodzenia przez stronę uprawnioną roszczenia odszkodowawczego (art. 390 § 3 k.c.).

Żądania odszkodowania nie wyłącza okoliczność, iż stronie uprawnionej przysługuje roszczenie o zawarcie umowy przyrzeczonej. Uprawnionemu wolno bowiem nie dochodzić tego roszczenia, przez co nie traci roszczenia odszkodowawczego. Konsekwentnie zatem, skoro uprawniony może nie dochodzić roszczenia o zawarcie umowy przyrzeczonej, to może zrzec się tego roszczenia, w obu jednak przypadkach nie traci roszczenia odszkodowawczego. Oczywiście, jeżeli oddalenie powództwa o zawarcie umowy przyrzeczonej nastąpiło z tego powodu, że nie zachowano wymaganej formy umowy przedwstępnej, to art. 390 § 3 k.c. wyraźnie wskazuje na możliwość wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym, gdyż obejmuje także oddalenie powództwa z innych powodów, chociaż w tym przypadku trudno byłoby w procesie odszkodowawczym wykazać bezpodstawną odmowę zawarcia umowy przyrzeczonej.

Zrzekając się roszczenia o zawarcie umowy i nie cofając pozwu, doprowadziła do oddalenia powództwa, przez co skorzystała z „dobrodziejstwa” wynikającego z art. 390 § 3 k.c., polegającego na tym, że w razie oddalenia powództwa roczny termin do zgłoszenia roszczenia odszkodowawczego liczy się od uprawomocnienia się wyroku oddalającego roszczenie o zobowiązanie do zawarcia umowy przyrzeczonej. 

Wyrok SN z dnia 9 maja 2001 r., II CKN 440/00

Standard: 53747 (pełna treść orzeczenia)