Ujawnienie w księdze wieczystej zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, wydanego na podstawie art. 293 § 1 k.p.k.

Postanowienie prokuratora o ustanowieniu zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, wydane na podstawie art. 293 § 1 k.p.k., stanowi podstawę ujawnienia tego zakazu w księdze wieczystej (art. 292 § 2 k.p.k.) prowadzonej dla nieruchomości, której właściciel nie obalił domniemania wynikającego z art. 33 § 3 k.k.s.

Art. 292 § 2 zdanie drugie k.p.k. stanowi samodzielną podstawę prawną do ujawnienia w księdze wieczystej zakazu zbywania i obciążania nieruchomości ustanowionego na podstawie postanowienia prokuratora o zabezpieczenia wykonania grożącego środka karnego w postaci przepadku korzyści osiągniętych w wyniku popełnienia przestępstwa skarbowego (art. 33 § 1 k.k.s.).

Ujawnieniu w księdze wieczystej zakazu zbywania i obciążania nieruchomości nie sprzeciwia się okoliczność, że w treści postanowienia Prokuratora o ustanowieniu zabezpieczenia wskazano na zastosowanie domniemania przewidzianego w art. 33 § 3 k.k.s. Ustalenie za pomocą tego domniemania, że nieruchomość „należy do sprawcy", nie implikuje wniosku, iż nieruchomość ta stanowi własność sprawcy. Zastosowanie tego domniemania daje natomiast, w na podstawie art. 292 § 2 k.p.k., możliwość ustanowienia na tej nieruchomości zabezpieczenia w postaci zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, jeżeli zainteresowana osoba lub jednostka organizacyjna nie wykazała w postępowaniu zażaleniowym (art. 293 § 2 k.p.k.) zgodnego z prawem ich uzyskania (art. 33 § 3 in fine k.k.s.).

Wpis przedmiotowego zabezpieczenia do księgi wieczystej nie pozostaje również w sprzeczności z treścią art. 34 u.k.w.h., nie ulega bowiem wątpliwości, że ujawnienie w księdze wieczystej na postawie art. 292 § 2 k.p.k. zakazu zbywania i obciążania nieruchomości stanowi ograniczenie prawa własności podmiotu ujawnionego w księdze wieczystej jako właściciel, a zatem spełniona zostaje przesłanka przewidziana w art. 34 u.k.w.h.

Uchwała SN z dnia 27 maja 2010 r., III CZP 33/10

Standard: 53572 (pełna treść orzeczenia)