Umowa czarteru środka transportowego

Umowa czarteru środka transportowego nie jest znana Kodeksowi cywilnemu, natomiast uregulowana została w art. 188-200 ustawy z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 758 ze zm.), która to regulacja odnosząca się do czarteru na czas z oczywistych względów nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Definicja przewozu czarterowego znalazła się również w ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 933 ze zm.; dalej jako Pr. lot.). Stosownie do art. 2 pkt 15 tej ustawy - dla jej potrzeb - przewóz czarterowy zdefiniowany został jako przewóz lotniczy dokonywany na podstawie umowy czarteru lotniczego, w której przewoźnik oddaje do dyspozycji czarterującego określoną liczbę miejsc lub pojemność statku powietrznego w celu wykonania określonego przewozu pasażerów, bagażu, towarów, lub poczty, wskazanych przez czarterującego. Nadto, stosownie do art. 205 ust. 1 Pr. lot. do umowy przewozu lotniczego, w tym czarteru lotniczego oraz do innych stosunków cywilnoprawnych związanych z przewozem lotniczym, nieuregulowanych przepisami ustawy i umowami międzynarodowymi, stosuje się przepisy prawa cywilnego.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2013 r., I ACa 100/13

Standard: 52939 (pełna treść orzeczenia)