Podmiot przestępstwa z art. 220 § 1 k.k
Niedopełnienie obowiązków z zakresu bhp (art. 220 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sprawcą przestępstwa z art. 220 może być także osoba pełniąca funkcje kontrolne i nadzorcze z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, nawet jeżeli nie pozostaje w strukturze organizacyjnej zakładu pracy (por. wyrok SN z 19.02.2013 r., IV KK 216/12). Dotyczy to w szczególności inspektorów pracy i społecznych inspektorów pracy.
Analogicznie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 lutego 2013r., IV KK 216/12 – „Podmiotem przestępstwa z art. 220 § 1 k.k. jest jedynie osoba odpowiedzialna za przestrzeganie bezpieczeństwa i higieny pracy, a więc może być nim nie tylko kierownik zakładu pracy, ale również każda inna osoba kierująca pracownikami (art. 212 k.p.), a nawet osoby pełniące funkcje kontrolne i nadzorcze z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, nawet jeżeli nie pozostają w strukturze organizacyjnej zakładu pracy. Istotne przy tym jest, że każda z odpowiedzialnych osób odpowiada za własne zachowania, niezależnie od odpowiedzialności innych osób, gdyż "prawu karnemu obca jest konstrukcja ponoszenia odpowiedzialności za kogoś”.
Zwolnić od odpowiedzialności karnej z art. 220 § 1 k.k. takiego pracownika może tylko prawidłowe wykonywanie owych obowiązków kontrolnych nawet wówczas, gdy dojdzie do faktycznego narażenia pracownika na skutki opisane we wskazanym przepisie. W przeciwnym wypadku, gdy pracownik odpowiedzialny za kontrolę przestrzegania zasad bhp. w zakładzie pracy, zaniecha takiej kontroli lub przeprowadzi ją wadliwie, znajduje się w kręgu sprawców omawianego czynu zabronionego.
Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2020 r., IV KK 516/19
Standard: 52676 (pełna treść orzeczenia)
Przestępstwo z art. 220 k.k. ma charakter indywidualny. Jego sprawcą może być wyłącznie osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo i higienę pracy. Osobą taką jest przede wszystkim kierownik zakładu pracy, choć może to być także inna osoba kierująca pracownikami (zob. art. 212 k.p.)
Wyrok SN z dnia 12 grudnia 2019 r., III KK 1/19
Standard: 77407 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 52677