Niedozwolone naśladownictwo opakowania innego przedsiębiorstwa i sprzedaż w nich wyrobów własnych (art. 10 ust. 2 u.z.n.k.)

Dopuszczenie się czynu nieuczciwej konkurencji w postaci niedozwolonego naśladownictwa opakowania innego przedsiębiorstwa i sprzedaż w nich wyrobów własnych (art. 10 ust. 2 u.z.n.k.), może uzasadniać odpowiedzialność deliktową także za szkodę w postaci lucrum cessans (art. 361 § 2 k.c.), jeżeli między niedozwolonym naśladownictwem i takim elementem szkody istnieje normalny związek przyczynowy (art. 361 § 1 k.c.).

Przy konstruowaniu związku przyczynowego między czynem nieuczciwej konkurencji (deliktem szczególnym) i nieuzyskaniem przez poszkodowanego przedsiębiorcę odpowiednich korzyści, jakie uzyskałby, gdyby mu szkody nie wyrządzono, należy mieć na względzie zawsze hipotetyczny przebieg zdarzeń. Chodzi tu zatem o szkodę hipotetyczną, a więc o graniczące z pewnością prawdopodobieństwo uzyskania przez poszkodowanego przedsiębiorcę korzyści, oceniane z punktu widzenia pozycji poszkodowanego przedsiębiorcy na rynku produktów zbywanych w opakowaniach, naśladowanych przez innego uczestnika takiego rynku w sposób niedozwolony.

Niedozwolone naśladownictwo opakowań, a więc działanie mające na celu właśnie uzyskanie określonych korzyści majątkowych, prowadzi z natury rzeczy do przejmowania takich zysków, które w normalnych warunkach rynkowych mogłyby przypaść poszkodowanemu przedsiębiorcy, gdyby zaniechano naśladownictwa. Byłoby tak nawet wówczas, gdyby sprawca szkody oferował w naśladowanych opakowaniach towar własny o innych parametrach jakościowych lub o obniżonej cenie jednostkowej.

Wyrok SN z dnia 11 października 2001 r., II CKN 578/99

Standard: 52596 (pełna treść orzeczenia)