Zakaz występu na imprezę masową przy warunkowym umorzeniu postępowania

Katalog obowiązków i środków probacyjnych nakładanych w związku z omawianą instytucją ma charakter zamknięty. Orzekając zatem o warunkowym umorzeniu postępowania sąd może zastosować jedynie te środki i obowiązki, które są enumeratywnie wymienione w art. 67 § 3 k.k. Do tego katalogu nie należy zakaz występu na imprezę masową określony tak w art. 66 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2171), jak i w art. 41b § 1 k.k.

Orzekanie tego środka na podstawie art. 66 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych jest obligatoryjne między innymi wobec sprawców przestępstw o znamionach opisanych w art. 59 - 61 tej ustawy.

Z kolei stosowanie tego środka na podstawie art. 41 b § 1 k.k. może być fakultatywne bądź obligatoryjne. W pierwszym przypadku następuje, gdy sąd stwierdzi, że popełnione przez sprawcę przestępstwo pozostaje w związku z imprezą masową lub w razie skazania za występek o charakterze chuligańskim, oraz że jego udział w imprezach masowych zagraża dobrom chronionym prawem. W drugim zaś, gdy tak stanowi ustawa, co oznacza, że w takiej sytuacji sąd nie musi badać, czy udział sprawcy w imprezach masowych zagraża dobrom chronionym prawem.

W sytuacji zatem skazania za występek stypizowany w art. 60 ust. 1a ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, co do zasady orzec należy zakaz wstępu na imprezę masową. Natomiast w razie warunkowego umorzenia postępowania, które nie jest skazaniem, a dodatkowo nie łączy się poprzez treść art. 67 § 3 k.k. z możliwością bądź obligatoryjnością orzeczenia środka zakazu wstępu na imprezę masową, taki obowiązek nie zachodzi.

Reasumując uznać należy, że nałożenie in concreto zakazu wstępu na imprezę masową stanowi naruszenie art. 67 § 3 k.k., które miało nie tylko rażący charakter, ale istotnie wpłynęło na treść orzeczenia, albowiem środek ten nie powinien w ogóle zostać orzeczony.

Wyrok SN z dnia 29 grudnia 2020 r., IV KK 546/20

Standard: 52590 (pełna treść orzeczenia)