Zwolnienie pełnomocnika z urzędu od obowiązku zastępowania strony (art. 118 § 3 k.p.c.)

Właściwa okręgowa rada adwokacka, do której adwokat ustanowiony przez sąd skierował wniosek o zwolnienie ‎z obowiązku zastępowania strony w postępowaniu, nie może skutecznie zwolnić go z tego obowiązku.

Uchwała SN z dnia 3 października 2023 r., III CZP 15/23

Standard: 71888 (pełna treść orzeczenia)

Po zwolnieniu adwokata przez radę adwokacką z obowiązku zastępowania strony (art. 119 § 2 k.p.c.), adwokat zobowiązany jest działać za stronę przez dwa tygodnie od dnia zawiadomienia o zwolnieniu. Może zwolnić się z tego obowiązku wcześniej, jeżeli przekaże wyznaczonemu następcy niezbędne informacje i materiały dotyczące sprawy.

Zwolnienie adwokata ustanowionego z urzędu od obowiązku zastępowania strony w postępowaniu sądowym następuje z jego inicjatywy, z jednoczesnym wyznaczeniem przez radę adwokacką innego adwokata (art. 119 § 2 k.p.c.).

Skutki procesowe takiej zmiany pełnomocnika dla toczącego się postępowania sądowego zostały określone w art. 94 i 95 k.p.c. Odpowiednie stosowanie art. 94 k.p.c. oznacza, że decyzja rady adwokackiej staje się skuteczna z chwilą jej doręczenia każdemu z zainteresowanych podmiotów (sądowi, adwokatowi zwolnionemu oraz adwokatowi powołanemu).

Adwokat zwolniony przez radę adwokacką ma obowiązek działać za stronę przez dalsze dwa tygodnie, licząc od dnia doręczenia mu decyzji ”zwalniającej”. Należy przyjąć, że może się on zwolnić wcześniej z tego obowiązku, bez zagrożenia interesów strony, jeżeli przekaże swemu następcy niezbędne informacje i materiały związane z prowadzoną sprawą.

Postanowienie SN z dnia 11 października 2005 r., V CK 209/05

Standard: 54904 (pełna treść orzeczenia)

Analiza art. 119 k.p.c. musi wskazywać, że ważne powody odnoszą się nie do oceny zasadności ewentualnej kasacji, ale jedynie do przyczyn leżących po stronie osoby konkretnie wyznaczonego adwokata (ewentualnie jego stosunków z zastępowana stroną). Jest bowiem oczywiste, że chodzi tu nie tyle o zwolnienie adwokata od obowiązku zastępowania strony w procesie, ile jedynie o zmianę osoby wyznaczonego adwokata. Jeśli bowiem ustanowienie adwokata dla strony jest nadal skuteczne, to rada adwokacka przy tej okazji nie może oceniać, czy dotychczas wyznaczony adwokat uznał z równie ważnych przyczyn (a więc trafnie), że kasacja byłaby bezpodstawna. Tak samo przyjąć należy, że wyznaczony adwokat nie mógłby zwrócić się do sądu z wnioskiem o uchylenie postanowienia o ustanowieniu adwokata uzasadnionym stwierdzeniem, że jego udział w sprawie okazał się jednak niepotrzebny, gdyż brak uzasadnionych podstaw do wywiedzenia kasacji, czy nawet kasacja jest – w jego ocenie – wręcz niedopuszczalna. Przeciwko możliwości uwzględnienia takiego wniosku musiałby przemawiać oczywisty brak przesłanki „zmiany okoliczności sprawy” (art. 359 w związku z art. 393[19] i 391 k.p.c.).

Uchwała SN z dnia 21 września 2000 r., III CZP 14/00

Standard: 52380 (pełna treść orzeczenia)