Ekspektatywa w odniesieniu do nabycia prawa przez zasiedzenie
Zasiedzenie nieruchomości (art. 172 k.c.)
Ekspektatywa, a więc stan oczekiwania prawnego polegający na tym, że do powstania pełnego prawa podmiotowego brakuje spełnienia niektórych tylko przesłanek, w odniesieniu do nabycia prawa przez zasiedzenie oznacza brak upływu czasu wymaganego ustawą. Pozycja posiadacza in statu usucapiendi oczekującego na prawo jest jednak niepewna, zależy od zachowania innego podmiotu, tu: właściciela nieruchomości, wobec czego nie sposób określić prawdopodobieństwa ostatecznego nabycia prawa. W normalnym toku wydarzeń tak samo prawdopodobne jest uzyskanie prawa, jak i wykluczenie tego skutku, wniesienie bowiem powództwa windykacyjnego nawet w ostatnim dniu terminu biegu zasiedzenia, zawsze skutecznie przerwie bieg zasiedzenia. Stąd też brak jest podstaw do traktowania nawet długoletniego posiadania nieruchomości (w zakresie oznaczonego prawa rzeczowego) jako ekspektatywy, a tym samym jako obciążenia nieruchomości. Prowadzi to do wniosku, że, co do zasady, pierwotny charakter nabycia własności nieruchomości nie uchyla możliwości dalszego posiadania nieruchomości, wiodącego do zasiedzenia służebności, co w okolicznościach rozpoznawanej sprawy uzasadnia wniosek, iż nabycie własności nieruchomości w trybie postępowania regulacyjnego nie wpływa na bieg zasiedzenia służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu potrzebnej uczestnikowi do korzystania z urządzeń przesyłowych posadowionych na tej nieruchomości.
Postanowienie SN z dnia 13 listopada 2020 r., IV CSK 105/19
Standard: 52290 (pełna treść orzeczenia)