Potwierdzenie umowy przez osobę, w imieniu której działał rzekomy pełnomocnik

Konsekwencją dokonania czynności z fałszywym pełnomocnikiem jest powstanie między stronami czynności prawnej stanu nazywanego bezskutecznością zawieszoną (negotium claudicans), który trwa do chwili potwierdzenia przez mocodawcę czynności dokonanej przez fałszywego pełnomocnika, upływu okresu wyznaczonego na jej potwierdzenie albo odmowy potwierdzenia przez mocodawcę czynności prawnej. Osobie, w imieniu której działał fałszywy pełnomocnik, przysługuje prawo podmiotowe w postaci uprawnienia kształtującego do potwierdzenia czynności prawnej.

Potwierdzenie wywołuje skutki ex tunc, a więc czynność prawna uważana jest za ważną i skuteczną od chwili złożenia oświadczenia woli przez fałszywego pełnomocnika. Czynność taka wywołuje zatem skutki od chwili jej dokonania.

Prawo do potwierdzenia czynności prawnej dokonanej przez falsus procuratora jest prawem niezbywalnym, a więc nie może być przeniesione na inną osobę (co oznacza, że cesjonariusz nie mógłby potwierdzić czynności prawnej w trybie art. 103 § 1 w zw. z art. 104 zd. 2 k.c.)

Wyrok SN z dnia 31 maja 2023 r., II CSKP 281/22

Standard: 81010 (pełna treść orzeczenia)

Potwierdzenie, o jakim stanowi art. 103 § 1 k.c. jest czynnością prawną, która dla swej skuteczność musi być dokonana przez osobę uprawnioną. W odniesieniu do osób prawnych, które w myśl art. 38 k.c. działają przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i opartym na nim statucie, potwierdzenia umowy ma dokonać organ (co do zasady) umocowany do reprezentacji spółki (por. wyroki SN z dnia 26 sierpnia 2009 r. I CSK 32/09; z dnia 23 października 2015 r. V CSK 713/14).

Wyrok SN z dnia 28 września 2018 r., I CSK 586/17

Standard: 25313 (pełna treść orzeczenia)