Zakres pojęcia „należnych dziecku od drugiego z rodziców środków utrzymania i wychowania”

W ocenie Sądu Najwyższego pojęcie „należnych dziecku od drugiego z rodziców środków utrzymania i wychowania”  należy wykładać z uwzględnieniem naczelnej zasady ochrony praw dziecka przy dokonaniu oceny z obiektywnego punktu widzenia czy w konkretnej sytuacji, w której w tej samej sprawie występują jako strony lub uczestnicy postępowania rodzice i dzieci, rodzice mogą reprezentować dziecko, czy też ze względu na możliwość kolizji ich interesów, taka reprezentacja jest wyłączona (uchwała SN z dnia 13 marca 2008 r. III CZP 1/08).

Przyjmuje się, że hipotetyczna a nie rzeczywista sprzeczność interesów między małoletnim a reprezentującym go rodzicem uzasadnia niedopuszczalność reprezentacji dziecka przez tego z rodziców (postanowienie SN z dnia 5 czerwca 2014 r., IV CZ 32/14).

Zmiana okoliczności faktycznych w postaci powierzenia opieki nad dziećmi rodzicowi zobowiązanemu dotychczas do uiszczania alimentów powoduje konieczność oceny zachowania drugiego z rodziców w zakresie sprzeczności interesów z dobrem dzieci. Trzeba mieć na uwadze, że rodzic dotychczas obciążony przejął koszty utrzymania dzieci, natomiast do uiszczania na rzecz dzieci środków utrzymania został zobowiązany drugi rodzic. Może zatem budzić uzasadnione wątpliwości, czy reprezentując dzieci w sprawie o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego rodzica utrzymującego bezpośrednio dzieci, drugi rodzic będzie realizować interesy dzieci, czy swoje.

Wyrok SN z dnia 9 października 2020 r., III CZP 91/19

Standard: 51259 (pełna treść orzeczenia)