Oznaczenie zakresu odpowiedzialności poręczyciela za dług przyszły

Oznaczenie zakresu odpowiedzialności poręczyciela za dług przyszły pieniężny jest zwykle dokonywane przez określenie kwoty, ale może też być dokonane w inny sposób, pozwalający na ustalenie wysokości długu, za który się poręcza (porównaj między innymi wyrok z 11 grudnia 2009 r., V CSK 215/09).

Wyrok SN z dnia 28 maja 2015 r., III CSK 290/14

Standard: 51173 (pełna treść orzeczenia)

Art. 878 § 1 k.c. nie daje podstaw do tego, aby ważność poręczenia za dług przyszły uzależniać od określenia tego długu w postaci wskazanej w poręczeniu kwoty. Przepis ten wymaga tylko, aby dług przyszły za który się poręcza był określony. Dług będzie można zaś za taki uznać, gdy wykładnia oświadczenia woli poręczyciela, dokonana z uwzględnieniem zasad przewidzianych w art. 65 k.c., pozwala na jednoznaczne wskazanie jaki jest zakres długu, a tym samym zakres zobowiązania poręczyciela. Nie zawsze musi to być jednoznaczne ze wskazaniem wysokość świadczenia pieniężnego, gdyż w momencie poręczenia nie da się go precyzyjnie określić.

Jeżeli, tak jak w rozpoznawanej sprawie, poręczenie obejmuje również odsetki, to gdyby przyjąć, że dla ważności poręczenia za dług przyszły musi on być zawsze oznaczony kwotowo, prowadziłoby to do niepotrzebnych i nadmiernych komplikacji dla udzielającego kredytu, samego dłużnika i poręczyciela. Udzielający kredytu dla zabezpieczenia swoich interesów powinien wtedy zawsze wskazywać najwyższą kwotę jaką może dochodzić od dłużnika zakładając, że nie zwróci on kredytu przed upływem terminu przedawnienia. Takie założenie byłoby w większości sytuacji bezprzedmiotowe, zważywszy, że większość kredytów jest zwracana w terminie lub tylko z nieznacznym opóźnieniem. Zmuszanie więc poręczyciela, aby poręczał z góry za sztucznie ustalone kwoty długu mija się z celem, tym bardziej, że zupełnie wystarczy wskazanie wysokości odsetek i terminu spłaty należności głównej, za którą się poręcza, aby w razie opóźnienia dłużnika w spłacie kredytu można było wyliczyć precyzyjnie należna kwotę odsetek, a tym samym wielkość całego długu objętego poręczeniem.

Wyrok SN z dnia 11 grudnia 2009 r., V CSK 215/09

Standard: 51174 (pełna treść orzeczenia)