Wynagrodzenie wspólnika za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki z o.o.
Wykonywanie przez wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych (art. 176 k.s.h.)
Z art. 176 § 1 k.s.h. wynika możliwość nałożenia na wspólnika obowiązku powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.
Wedle art. 176 § 2 k.s.h. wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane prze spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać celu lub stawek przyjętych w obrocie. Wedle A. Kidyby (zob. A. Kidyba, komentarz aktualizowany do art. 176 Kodeksu spółkę handlowych 2016.03.31. Lex/el. Pkt 2): "Wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne może być w bardzo różny sposób określone: przez stałą kwotę, kwotę zmienną, z uwzględnieniem klauzuli waloryzacyjnej, itp. Ważne jest jednak, że ustalone powinno być na poziomie cen lub stawek przyjętych w obrocie. Muszą mieć one charakter zwykłej ceny przyjętej
w stosunkach gospodarczych na terenie działania spółki. Tym bardziej, że świadczenia niepieniężne mają charakter niejednorazowy. Wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne może być wypłacone za wykonane świadczenie i jest należne nawet wtedy, gdy spółka nie wykazuje zysku.
Przedstawionemu zobowiązaniu spółki zapłaty wynagrodzenia odpowiada wcześniejsze zrealizowanie obowiązku przez wspólnika (podwójny skutek zobowiązujący). Spółka nie może zrzec się świadczeń, a jedynie doprowadzić do zmiany umowy spółki i w ten sposób zwolnić z obowiązku wspólnika posiadającego określone udziały obciążone. Wydaje się również, że wspólnik nie może się zrzec wynagrodzenia, gdyż w wyniku wprowadzonego obowiązku powstaje dwustronny – między spółką a wspólnikiem - szczególny węzeł obligacyjny powodujący określone obowiązki dla dwóch stron. Możliwe jest jednak zaliczenie wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne na poczet wkładów do spółki.".
Pogląd ten wskazuje, że nie jest - z ustrojowego punktu widzenia - dopuszczalne świadczenie dodatkowych obowiązków (usług) przez wspólnika bez wynagrodzenia.
Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2016 r., II FSK 1889/14
Standard: 50793 (pełna treść orzeczenia)