Złożenie do depozytu sądowego sum potrzebnych do zaspokojenia wierzycieli (art. 285 k.s.h.)
Rozwiązanie i likwidacja spółki (art. 270 - 290 k.s.h.)
Zgodnie z art. 285 k.s.h. wierzytelność sporna winna być zabezpieczona przez złożenie do depozytu odpowiedniej kwoty, co w oczywisty sposób nie nastąpiło. Wierzytelność sporna to taka, co do której istnieje wątpliwość, czy w ogóle istnieje (tak A. Kidyba, Komentarz zaktualizowany do art. 285 k.s.h,). Jak wskazał ten autor, dla uruchomienia czynności podziału majątku konieczne jest złożenie do depozytu sądowego kwot na spłaty wierzycieli, zaś kwoty pozostające w depozycie powinny odpowiadać kwotom wierzytelności spornych.
Wyrok SO w Szczecinie z dnia 18 maja 2018 r., VIII Ga 172/18
Standard: 50212 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z treścią art. 285 k.s.h. sumy potrzebne do zaspokojenia lub zabezpieczenia znanych spółce wierzycieli, którzy się nie zgłosili lub których wierzytelności nie są wymagalne albo są sporne, należy złożyć do depozytu sądowego. Przepis ten wskazuje w jaki sposób spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji ma obowiązek dokonać zaspokojenia lub zabezpieczenia znanych jej wierzycieli, określając trzy kategorie wierzycieli: ci, którzy są spółce znani, lecz się nie zgłosili; ci, których wierzytelnością są niewymagalne oraz ci, których wierzytelności są sporne. Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę stoi jednak na stanowisku, iż spółka zobligowana jest zaspokoić znanych sobie wierzycieli, którym przysługują w stosunku do spółki wymagalne i niesporne wierzytelności, bez względu na fakt czy dokonali oni zgłoszenia wierzytelności w terminie określonym w art. 279 k.s.h. Dopiero gdyby zapłata takiej należności na rzecz wierzyciela była z jakiegokolwiek względu niemożliwa, likwidatorzy winni złożyć do depozytu sądowego sumę niezbędną do jej dokonania.
Naruszenie przez likwidatora dyspozycji przepisu art. 285 k.s.h. może spowodować powstanie jego odpowiedzialności wobec osób trzecich w oparciu o art. 300 k.s.h.
Skoro regulacja zawarta w art. 282 § 1 k.s.h. określając niezbędne czynności likwidacyjne nakłada na likwidatorów m.in. obowiązek wypełnienia zobowiązań spółki, bezprzedmiotowe jest składanie do depozytu sądowego (które obarczone jest nadto obowiązkiem uiszczenia opłaty sądowej od wniosku) sumy niezbędnej do zaspokojenia znanego spółce wierzyciela posiadającego w stosunku do spółki wierzytelność niesporną i wymagalną, jeśli spełnienie roszczenia do rąk wierzyciela nie jest niemożliwe.
Niezgłoszenie przez wierzyciela przysługującej mu wierzytelności w wyznaczonym terminie nie wywołuje skutku w postaci zwolnienia spółki z długu, jak i nie skutkuje wygaśnięciem zobowiązania. Likwidatorzy spółki, która w okresie likwidacji nie traci swojej osobowości prawnej, zobligowani są zapewnić, aby spółka zachowała się stosownie do treści stosunków prawnych, których jest stroną.
Wyrok SO w Gdańsku z dnia 3 stycznia 2017 r., XII Ga 726/16
Standard: 50209 (pełna treść orzeczenia)